ἀποστερήσηται

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɛː.tai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.teˈre̝.se̝.tɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.si.tɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.si.te/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.teˈri.si.te/

Verb

ἀποστερήσηται • (aposterḗsētai)

third-person singular aorist middle subjunctive of ἀποστερέω (aposteréō)