ἀριθμέω

Ancient Greek

Alternative forms

ἀριθμῶ (arithmô)

Etymology

From ᾰ̓ρῐθμός (ărĭthmós, “number”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ritʰ.mé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ritʰˈme.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.riθˈme.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.riθˈme.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.riθˈme.o/

Verb

ᾰ̓ρῐθμέω • (ărĭthméō)

(transitive) to count

Conjugation

Present: ἀριθμέω, ἀριθμέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀριθμέω	ἀριθμέεις	ἀριθμέει	ἀριθμέετον	ἀριθμέετον	ἀριθμέομεν	ἀριθμέετε	ἀριθμέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀριθμέω	ἀριθμέῃς	ἀριθμέῃ	ἀριθμέητον	ἀριθμέητον	ἀριθμέωμεν	ἀριθμέητε	ἀριθμέωσῐ(ν)
	optative	ἀριθμέοιμῐ	ἀριθμέοις	ἀριθμέοι	ἀριθμέοιτον	ἀριθμεοίτην	ἀριθμέοιμεν	ἀριθμέοιτε	ἀριθμέοιεν
	imperative		ἀρίθμεε	ἀριθμεέτω	ἀριθμέετον	ἀριθμεέτων		ἀριθμέετε	ἀριθμεόντων
middle/ passive	indicative	ἀριθμέομαι	ἀριθμέῃ / ἀριθμέει	ἀριθμέεται	ἀριθμέεσθον	ἀριθμέεσθον	ἀριθμεόμεθᾰ	ἀριθμέεσθε	ἀριθμέονται
	subjunctive	ἀριθμέωμαι	ἀριθμέῃ	ἀριθμέηται	ἀριθμέησθον	ἀριθμέησθον	ἀριθμεώμεθᾰ	ἀριθμέησθε	ἀριθμέωνται
	optative	ἀριθμεοίμην	ἀριθμέοιο	ἀριθμέοιτο	ἀριθμέοισθον	ἀριθμεοίσθην	ἀριθμεοίμεθᾰ	ἀριθμέοισθε	ἀριθμέοιντο
	imperative		ἀριθμέου	ἀριθμεέσθω	ἀριθμέεσθον	ἀριθμεέσθων		ἀριθμέεσθε	ἀριθμεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀριθμέειν				ἀριθμέεσθαι
participle	m	ἀριθμέων				ἀριθμεόμενος
	f	ἀριθμέουσᾰ				ἀριθμεομένη
	n	ἀριθμέον				ἀριθμεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἀριθμῶ, ἀριθμοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀριθμῶ	ἀριθμεῖς	ἀριθμεῖ	ἀριθμεῖτον	ἀριθμεῖτον	ἀριθμοῦμεν	ἀριθμεῖτε	ἀριθμοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀριθμῶ	ἀριθμῇς	ἀριθμῇ	ἀριθμῆτον	ἀριθμῆτον	ἀριθμῶμεν	ἀριθμῆτε	ἀριθμῶσῐ(ν)
	optative	ἀριθμοίην / ἀριθμοῖμῐ	ἀριθμοίης / ἀριθμοῖς	ἀριθμοίη / ἀριθμοῖ	ἀριθμοῖτον / ἀριθμοίητον	ἀριθμοίτην / ἀριθμοιήτην	ἀριθμοῖμεν / ἀριθμοίημεν	ἀριθμοῖτε / ἀριθμοίητε	ἀριθμοῖεν / ἀριθμοίησᾰν
	imperative		ἀρίθμει	ἀριθμείτω	ἀριθμεῖτον	ἀριθμείτων		ἀριθμεῖτε	ἀριθμούντων
middle/ passive	indicative	ἀριθμοῦμαι	ἀριθμεῖ, ἀριθμῇ	ἀριθμεῖται	ἀριθμεῖσθον	ἀριθμεῖσθον	ἀριθμούμεθᾰ	ἀριθμεῖσθε	ἀριθμοῦνται
	subjunctive	ἀριθμῶμαι	ἀριθμῇ	ἀριθμῆται	ἀριθμῆσθον	ἀριθμῆσθον	ἀριθμώμεθᾰ	ἀριθμῆσθε	ἀριθμῶνται
	optative	ἀριθμοίμην	ἀριθμοῖο	ἀριθμοῖτο	ἀριθμοῖσθον	ἀριθμοίσθην	ἀριθμοίμεθᾰ	ἀριθμοῖσθε	ἀριθμοῖντο
	imperative		ἀριθμοῦ	ἀριθμείσθω	ἀριθμεῖσθον	ἀριθμείσθων		ἀριθμεῖσθε	ἀριθμείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀριθμεῖν				ἀριθμεῖσθαι
participle	m	ἀριθμῶν				ἀριθμούμενος
	f	ἀριθμοῦσᾰ				ἀριθμουμένη
	n	ἀριθμοῦν				ἀριθμούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠρίθμεον, ἠριθμεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρίθμεον	ἠρίθμεες	ἠρίθμεε(ν)	ἠριθμέετον	ἠριθμεέτην	ἠριθμέομεν	ἠριθμέετε	ἠρίθμεον
middle/ passive	indicative	ἠριθμεόμην	ἠριθμέου	ἠριθμέετο	ἠριθμέεσθον	ἠριθμεέσθην	ἠριθμεόμεθᾰ	ἠριθμέεσθε	ἠριθμέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠρίθμουν, ἠριθμούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρίθμουν	ἠρίθμεις	ἠρίθμει	ἠριθμεῖτον	ἠριθμείτην	ἠριθμοῦμεν	ἠριθμεῖτε	ἠρίθμουν
middle/ passive	indicative	ἠριθμούμην	ἠριθμοῦ	ἠριθμεῖτο	ἠριθμεῖσθον	ἠριθμείσθην	ἠριθμούμεθᾰ	ἠριθμεῖσθε	ἠριθμοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀριθμήσω, ἀριθμήσομαι, ἀριθμηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀριθμήσω	ἀριθμήσεις	ἀριθμήσει	ἀριθμήσετον	ἀριθμήσετον	ἀριθμήσομεν	ἀριθμήσετε	ἀριθμήσουσῐ(ν)
active	optative	ἀριθμήσοιμῐ	ἀριθμήσοις	ἀριθμήσοι	ἀριθμήσοιτον	ἀριθμησοίτην	ἀριθμήσοιμεν	ἀριθμήσοιτε	ἀριθμήσοιεν
middle	indicative	ἀριθμήσομαι	ἀριθμήσῃ / ἀριθμήσει	ἀριθμήσεται	ἀριθμήσεσθον	ἀριθμήσεσθον	ἀριθμησόμεθᾰ	ἀριθμήσεσθε	ἀριθμήσονται
middle	optative	ἀριθμησοίμην	ἀριθμήσοιο	ἀριθμήσοιτο	ἀριθμήσοισθον	ἀριθμησοίσθην	ἀριθμησοίμεθᾰ	ἀριθμήσοισθε	ἀριθμήσοιντο
passive	indicative	ἀριθμηθήσομαι	ἀριθμηθήσῃ	ἀριθμηθήσεται	ἀριθμηθήσεσθον	ἀριθμηθήσεσθον	ἀριθμηθησόμεθᾰ	ἀριθμηθήσεσθε	ἀριθμηθήσονται
passive	optative	ἀριθμηθησοίμην	ἀριθμηθήσοιο	ἀριθμηθήσοιτο	ἀριθμηθήσοισθον	ἀριθμηθησοίσθην	ἀριθμηθησοίμεθᾰ	ἀριθμηθήσοισθε	ἀριθμηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀριθμήσειν			ἀριθμήσεσθαι		ἀριθμηθήσεσθαι
participle	m	ἀριθμήσων			ἀριθμησόμενος		ἀριθμηθησόμενος
	f	ἀριθμήσουσᾰ			ἀριθμησομένη		ἀριθμηθησομένη
	n	ἀριθμῆσον			ἀριθμησόμενον		ἀριθμηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἠρίθμησᾰ, ἠριθμησᾰ́μην, ἠριθμήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρίθμησᾰ	ἠρίθμησᾰς	ἠρίθμησε(ν)	ἠριθμήσᾰτον	ἠριθμησᾰ́την	ἠριθμήσᾰμεν	ἠριθμήσᾰτε	ἠρίθμησᾰν
	subjunctive	ἀριθμήσω	ἀριθμήσῃς	ἀριθμήσῃ	ἀριθμήσητον	ἀριθμήσητον	ἀριθμήσωμεν	ἀριθμήσητε	ἀριθμήσωσῐ(ν)
	optative	ἀριθμήσαιμῐ	ἀριθμήσειᾰς / ἀριθμήσαις	ἀριθμήσειε(ν) / ἀριθμήσαι	ἀριθμήσαιτον	ἀριθμησαίτην	ἀριθμήσαιμεν	ἀριθμήσαιτε	ἀριθμήσειᾰν / ἀριθμήσαιεν
	imperative		ἀρίθμησον	ἀριθμησᾰ́τω	ἀριθμήσᾰτον	ἀριθμησᾰ́των		ἀριθμήσᾰτε	ἀριθμησᾰ́ντων
middle	indicative	ἠριθμησᾰ́μην	ἠριθμήσω	ἠριθμήσᾰτο	ἠριθμήσᾰσθον	ἠριθμησᾰ́σθην	ἠριθμησᾰ́μεθᾰ	ἠριθμήσᾰσθε	ἠριθμήσᾰντο
	subjunctive	ἀριθμήσωμαι	ἀριθμήσῃ	ἀριθμήσηται	ἀριθμήσησθον	ἀριθμήσησθον	ἀριθμησώμεθᾰ	ἀριθμήσησθε	ἀριθμήσωνται
	optative	ἀριθμησαίμην	ἀριθμήσαιο	ἀριθμήσαιτο	ἀριθμήσαισθον	ἀριθμησαίσθην	ἀριθμησαίμεθᾰ	ἀριθμήσαισθε	ἀριθμήσαιντο
	imperative		ἀρίθμησαι	ἀριθμησᾰ́σθω	ἀριθμήσᾰσθον	ἀριθμησᾰ́σθων		ἀριθμήσᾰσθε	ἀριθμησᾰ́σθων
passive	indicative	ἠριθμήθην	ἠριθμήθης	ἠριθμήθη	ἠριθμήθητον	ἠριθμηθήτην	ἠριθμήθημεν	ἠριθμήθητε	ἠριθμήθησᾰν
	subjunctive	ἀριθμηθῶ	ἀριθμηθῇς	ἀριθμηθῇ	ἀριθμηθῆτον	ἀριθμηθῆτον	ἀριθμηθῶμεν	ἀριθμηθῆτε	ἀριθμηθῶσῐ(ν)
	optative	ἀριθμηθείην	ἀριθμηθείης	ἀριθμηθείη	ἀριθμηθεῖτον / ἀριθμηθείητον	ἀριθμηθείτην / ἀριθμηθειήτην	ἀριθμηθεῖμεν / ἀριθμηθείημεν	ἀριθμηθεῖτε / ἀριθμηθείητε	ἀριθμηθεῖεν / ἀριθμηθείησᾰν
	imperative		ἀριθμήθητῐ	ἀριθμηθήτω	ἀριθμήθητον	ἀριθμηθήτων		ἀριθμήθητε	ἀριθμηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀριθμῆσαι			ἀριθμήσᾰσθαι		ἀριθμηθῆναι
participle	m	ἀριθμήσᾱς			ἀριθμησᾰ́μενος		ἀριθμηθείς
	f	ἀριθμήσᾱσᾰ			ἀριθμησᾰμένη		ἀριθμηθεῖσᾰ
	n	ἀριθμῆσᾰν			ἀριθμησᾰ́μενον		ἀριθμηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἠρίθμηκᾰ, ἠρίθμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠρίθμηκᾰ	ἠρίθμηκᾰς	ἠρίθμηκε(ν)	ἠριθμήκᾰτον	ἠριθμήκᾰτον	ἠριθμήκᾰμεν	ἠριθμήκᾰτε	ἠριθμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠριθμήκω	ἠριθμήκῃς	ἠριθμήκῃ	ἠριθμήκητον	ἠριθμήκητον	ἠριθμήκωμεν	ἠριθμήκητε	ἠριθμήκωσῐ(ν)
	optative	ἠριθμήκοιμῐ / ἠριθμηκοίην	ἠριθμήκοις / ἠριθμηκοίης	ἠριθμήκοι / ἠριθμηκοίη	ἠριθμήκοιτον	ἠριθμηκοίτην	ἠριθμήκοιμεν	ἠριθμήκοιτε	ἠριθμήκοιεν
	imperative		ἠρίθμηκε	ἠριθμηκέτω	ἠριθμήκετον	ἠριθμηκέτων		ἠριθμήκετε	ἠριθμηκόντων
middle/ passive	indicative	ἠρίθμημαι	ἠρίθμησαι	ἠρίθμηται	ἠρίθμησθον	ἠρίθμησθον	ἠριθμήμεθᾰ	ἠρίθμησθε	ἠρίθμηνται
	subjunctive	ἠριθμημένος ὦ	ἠριθμημένος ᾖς	ἠριθμημένος ᾖ	ἠριθμημένω ἦτον	ἠριθμημένω ἦτον	ἠριθμημένοι ὦμεν	ἠριθμημένοι ἦτε	ἠριθμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠριθμημένος εἴην	ἠριθμημένος εἴης	ἠριθμημένος εἴη	ἠριθμημένω εἴητον / εἶτον	ἠριθμημένω εἰήτην / εἴτην	ἠριθμημένοι εἴημεν / εἶμεν	ἠριθμημένοι εἴητε / εἶτε	ἠριθμημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἠρίθμησο	ἠριθμήσθω	ἠρίθμησθον	ἠριθμήσθων		ἠρίθμησθε	ἠριθμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠριθμηκέναι				ἠριθμῆσθαι
participle	m	ἠριθμηκώς				ἠριθμημένος
	f	ἠριθμηκυῖᾰ				ἠριθμημένη
	n	ἠριθμηκός				ἠριθμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἠριθμήκειν / ἠριθμήκη, ἠριθμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠριθμήκειν / ἠριθμήκη	ἠριθμήκεις / ἠριθμήκης	ἠριθμήκει(ν)	ἠριθμήκετον	ἠριθμηκέτην	ἠριθμήκεμεν	ἠριθμήκετε	ἠριθμήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠριθμήμην	ἠρίθμησο	ἠρίθμητο	ἠρίθμησθον	ἠριθμήσθην	ἠριθμήμεθᾰ	ἠρίθμησθε	ἠρίθμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Epic aorist passive:

Aorist: ἠριθμήθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἠριθμήθην	ἠριθμήθης	ἠριθμήθη	ἠριθμήθητον	ἠριθμηθήτην	ἠριθμήθημεν	ἠριθμήθητε	ἠριθμήθησᾰν, ἠρίθμηθεν
	subjunctive	ἀριθμηθῶ	ἀριθμηθῇς	ἀριθμηθῇ	ἀριθμηθῆτον	ἀριθμηθῆτον	ἀριθμηθῶμεν	ἀριθμηθῆτε	ἀριθμηθῶσῐ(ν)
	optative	ἀριθμηθείην	ἀριθμηθείης	ἀριθμηθείη	ἀριθμηθεῖτον / ἀριθμηθείητον	ἀριθμηθείτην / ἀριθμηθειήτην	ἀριθμηθεῖμεν / ἀριθμηθείημεν	ἀριθμηθεῖτε / ἀριθμηθείητε	ἀριθμήθειεν / ἀριθμηθείησᾰν
	imperative		ἀριθμήθητῐ	ἀριθμηθήτω	ἀριθμήθητον	ἀριθμηθήτων		ἀριθμήθητε	ἀριθμηθέντων
							passive
infinitive							ἀριθμηθῆναι / ἀριθμηθήμεναι
participle	m						ἀριθμηθείς
	f						ἀριθμηθεῖσᾰ
	n						ἀριθμηθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ᾰ̓ρῐθμητῐκός (ărĭthmētĭkós)

Descendants

Greek: αριθμώ (arithmó)