ἀφαιρετικός

See also: αφαιρετικός

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓φαιρέω (ăphairéō, “I take away from”) +‎ -τῐκός (-tĭkós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰai̯.re.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰɛ.re.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸɛ.re.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.fe.re.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.fe.re.tiˈkos/

Adjective

ᾰ̓φαιρετῐκός • (ăphairetĭkós) m (feminine ᾰ̓φαιρετῐκή, neuter ᾰ̓φαιρετῐκόν); first/second declension

fit for taking away
- 50 CE – 250 CE, Apollonius Dyscolus, On Adverbs 165.12
- 120 CE – 175 CE, Vettius Valens, Anthology 281.4
(astrology) retrograde

Inflection

First and second declension of ᾰ̓φαιρετῐκός; ᾰ̓φαιρετῐκή; ᾰ̓φαιρετῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓φαιρετῐκός ăphairetĭkós	ᾰ̓φαιρετῐκή ăphairetĭkḗ	ᾰ̓φαιρετῐκόν ăphairetĭkón	ᾰ̓φαιρετῐκώ ăphairetĭkṓ	ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ ăphairetĭkā́	ᾰ̓φαιρετῐκώ ăphairetĭkṓ	ᾰ̓φαιρετῐκοί ăphairetĭkoí	ᾰ̓φαιρετῐκαί ăphairetĭkaí	ᾰ̓φαιρετῐκᾰ́ ăphairetĭkắ
Genitive	ᾰ̓φαιρετῐκοῦ ăphairetĭkoû	ᾰ̓φαιρετῐκῆς ăphairetĭkês	ᾰ̓φαιρετῐκοῦ ăphairetĭkoû	ᾰ̓φαιρετῐκοῖν ăphairetĭkoîn	ᾰ̓φαιρετῐκαῖν ăphairetĭkaîn	ᾰ̓φαιρετῐκοῖν ăphairetĭkoîn	ᾰ̓φαιρετῐκῶν ăphairetĭkôn	ᾰ̓φαιρετῐκῶν ăphairetĭkôn	ᾰ̓φαιρετῐκῶν ăphairetĭkôn
Dative	ᾰ̓φαιρετῐκῷ ăphairetĭkōî	ᾰ̓φαιρετῐκῇ ăphairetĭkēî	ᾰ̓φαιρετῐκῷ ăphairetĭkōî	ᾰ̓φαιρετῐκοῖν ăphairetĭkoîn	ᾰ̓φαιρετῐκαῖν ăphairetĭkaîn	ᾰ̓φαιρετῐκοῖν ăphairetĭkoîn	ᾰ̓φαιρετῐκοῖς ăphairetĭkoîs	ᾰ̓φαιρετῐκαῖς ăphairetĭkaîs	ᾰ̓φαιρετῐκοῖς ăphairetĭkoîs
Accusative	ᾰ̓φαιρετῐκόν ăphairetĭkón	ᾰ̓φαιρετῐκήν ăphairetĭkḗn	ᾰ̓φαιρετῐκόν ăphairetĭkón	ᾰ̓φαιρετῐκώ ăphairetĭkṓ	ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ ăphairetĭkā́	ᾰ̓φαιρετῐκώ ăphairetĭkṓ	ᾰ̓φαιρετῐκούς ăphairetĭkoús	ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ς ăphairetĭkā́s	ᾰ̓φαιρετῐκᾰ́ ăphairetĭkắ
Vocative	ᾰ̓φαιρετῐκέ ăphairetĭké	ᾰ̓φαιρετῐκή ăphairetĭkḗ	ᾰ̓φαιρετῐκόν ăphairetĭkón	ᾰ̓φαιρετῐκώ ăphairetĭkṓ	ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ ăphairetĭkā́	ᾰ̓φαιρετῐκώ ăphairetĭkṓ	ᾰ̓φαιρετῐκοί ăphairetĭkoí	ᾰ̓φαιρετῐκαί ăphairetĭkaí	ᾰ̓φαιρετῐκᾰ́ ăphairetĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓φαιρετῐκῶς ăphairetĭkôs			ᾰ̓φαιρετῐκώτερος ăphairetĭkṓteros			ᾰ̓φαιρετῐκώτᾰτος ăphairetĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

English: aphaeretic, apheretic
Greek: αφαιρετικός (afairetikós)