ἄσμενος

Ancient Greek

Etymology

Unknown. An isolated participle, which has been interpreted as a sigmatic aorist ϝάδ-σμενος, from the same root of ἁνδάνω (handánō, “to please, delight”) and ἥδομαι (hḗdomai, “to be pleased”), but note that the form has no aspiration. Wackernagel proposed connection with νέομαι (néomai, “to return”), assuming an original meaning "safe". Not compelling. See also the discussion page.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /áz.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈaz.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈaz.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈaz.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈaz.me.nos/

Adjective

ἄσμενος • (ásmenos) m (feminine ἀσμένη, neuter ἄσμενον); first/second declension

(always with a verb) glad, well-pleased, gratified

Inflection

First and second declension of ἄσμενος; ἀσμένη; ἄσμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἄσμενος ásmenos	ἀσμένη asménē	ἄσμενον ásmenon	ἀσμένω asménō	ἀσμένᾱ asménā	ἀσμένω asménō	ἄσμενοι ásmenoi	ἄσμεναι ásmenai	ἄσμενᾰ ásmenă
Genitive	ἀσμένου asménou	ἀσμένης asménēs	ἀσμένου asménou	ἀσμένοιν asménoin	ἀσμέναιν asménain	ἀσμένοιν asménoin	ἀσμένων asménōn	ἀσμένων asménōn	ἀσμένων asménōn
Dative	ἀσμένῳ asménōi	ἀσμένῃ asménēi	ἀσμένῳ asménōi	ἀσμένοιν asménoin	ἀσμέναιν asménain	ἀσμένοιν asménoin	ἀσμένοις asménois	ἀσμέναις asménais	ἀσμένοις asménois
Accusative	ἄσμενον ásmenon	ἀσμένην asménēn	ἄσμενον ásmenon	ἀσμένω asménō	ἀσμένᾱ asménā	ἀσμένω asménō	ἀσμένους asménous	ἀσμένᾱς asménās	ἄσμενᾰ ásmenă
Vocative	ἄσμενε ásmene	ἀσμένη asménē	ἄσμενον ásmenon	ἀσμένω asménō	ἀσμένᾱ asménā	ἀσμένω asménō	ἄσμενοι ásmenoi	ἄσμεναι ásmenai	ἄσμενᾰ ásmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀσμένως asménōs			ἀσμενώτερος asmenṓteros			ἀσμενώτᾰτος asmenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ἀσμενῐ́ζω (asmenĭ́zō)
ἀσμενῐσμός (asmenĭsmós)
ἀσμενῐστός (asmenĭstós)
ἀσμένως (asménōs)

Descendants

> Greek: ασμένως (asménos) (inherited)