ἐναπολύω

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-, “in”) +‎ ἀπολῡ́ω (apolū́ō, “loose from”)

Pronunciation

 

Verb

ἐνᾰπολῡ́ω • (enăpolū́ō)

  1. to acquit

Conjugation

   Present: ἐνᾰπολῡ́ω, ἐνᾰπολῡ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνᾰπολῡ́ω ἐνᾰπολῡ́εις ἐνᾰπολῡ́ει ἐνᾰπολῡ́ετον ἐνᾰπολῡ́ετον ἐνᾰπολῡ́ομεν ἐνᾰπολῡ́ετε ἐνᾰπολῡ́ουσῐ(ν)
subjunctive ἐνᾰπολῡ́ω ἐνᾰπολῡ́ῃς ἐνᾰπολῡ́ῃ ἐνᾰπολῡ́ητον ἐνᾰπολῡ́ητον ἐνᾰπολῡ́ωμεν ἐνᾰπολῡ́ητε ἐνᾰπολῡ́ωσῐ(ν)
optative ἐνᾰπολῡ́οιμῐ ἐνᾰπολῡ́οις ἐνᾰπολῡ́οι ἐνᾰπολῡ́οιτον ἐνᾰπολῡοίτην ἐνᾰπολῡ́οιμεν ἐνᾰπολῡ́οιτε ἐνᾰπολῡ́οιεν
imperative   ἐνᾰπόλῡε ἐνᾰπολῡέτω ἐνᾰπολῡ́ετον ἐνᾰπολῡέτων   ἐνᾰπολῡ́ετε ἐνᾰπολῡόντων
middle/
passive 		indicative ἐνᾰπολῡ́ομαι ἐνᾰπολῡ́ῃ / ἐνᾰπολῡ́ει ἐνᾰπολῡ́εται ἐνᾰπολῡ́εσθον ἐνᾰπολῡ́εσθον ἐνᾰπολῡόμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́εσθε ἐνᾰπολῡ́ονται
subjunctive ἐνᾰπολῡ́ωμαι ἐνᾰπολῡ́ῃ ἐνᾰπολῡ́ηται ἐνᾰπολῡ́ησθον ἐνᾰπολῡ́ησθον ἐνᾰπολῡώμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́ησθε ἐνᾰπολῡ́ωνται
optative ἐνᾰπολῡοίμην ἐνᾰπολῡ́οιο ἐνᾰπολῡ́οιτο ἐνᾰπολῡ́οισθον ἐνᾰπολῡοίσθην ἐνᾰπολῡοίμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́οισθε ἐνᾰπολῡ́οιντο
imperative   ἐνᾰπολῡ́ου ἐνᾰπολῡέσθω ἐνᾰπολῡ́εσθον ἐνᾰπολῡέσθων   ἐνᾰπολῡ́εσθε ἐνᾰπολῡέσθων
active middle/passive
infinitive ἐνᾰπολῡ́ειν ἐνᾰπολῡ́εσθαι
participle m ἐνᾰπολῡ́ων ἐνᾰπολῡόμενος
f ἐνᾰπολῡ́ουσᾰ ἐνᾰπολῡομένη
n ἐνᾰπολῦον ἐνᾰπολῡόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐνᾰπολῡ́σω, ἐνᾰπολῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνᾰπολῡ́σω ἐνᾰπολῡ́σεις ἐνᾰπολῡ́σει ἐνᾰπολῡ́σετον ἐνᾰπολῡ́σετον ἐνᾰπολῡ́σομεν ἐνᾰπολῡ́σετε ἐνᾰπολῡ́σουσῐ(ν)
optative ἐνᾰπολῡ́σοιμῐ ἐνᾰπολῡ́σοις ἐνᾰπολῡ́σοι ἐνᾰπολῡ́σοιτον ἐνᾰπολῡσοίτην ἐνᾰπολῡ́σοιμεν ἐνᾰπολῡ́σοιτε ἐνᾰπολῡ́σοιεν
middle indicative ἐνᾰπολῡ́σομαι ἐνᾰπολῡ́σῃ / ἐνᾰπολῡ́σει ἐνᾰπολῡ́σεται ἐνᾰπολῡ́σεσθον ἐνᾰπολῡ́σεσθον ἐνᾰπολῡσόμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́σεσθε ἐνᾰπολῡ́σονται
optative ἐνᾰπολῡσοίμην ἐνᾰπολῡ́σοιο ἐνᾰπολῡ́σοιτο ἐνᾰπολῡ́σοισθον ἐνᾰπολῡσοίσθην ἐνᾰπολῡσοίμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́σοισθε ἐνᾰπολῡ́σοιντο
active middle
infinitive ἐνᾰπολῡ́σειν ἐνᾰπολῡ́σεσθαι
participle m ἐνᾰπολῡ́σων ἐνᾰπολῡσόμενος
f ἐνᾰπολῡ́σουσᾰ ἐνᾰπολῡσομένη
n ἐνᾰπολῦσον ἐνᾰπολῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνᾰπέλῡον, ἐνᾰπελῡόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνᾰπέλῡον ἐνᾰπέλῡες ἐνᾰπέλῡε(ν) ἐνᾰπελῡ́ετον ἐνᾰπελῡέτην ἐνᾰπελῡ́ομεν ἐνᾰπελῡ́ετε ἐνᾰπέλῡον
middle/
passive 		indicative ἐνᾰπελῡόμην ἐνᾰπελῡ́ου ἐνᾰπελῡ́ετο ἐνᾰπελῡ́εσθον ἐνᾰπελῡέσθην ἐνᾰπελῡόμεθᾰ ἐνᾰπελῡ́εσθε ἐνᾰπελῡ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνᾰπέλῡσᾰ, ἐνᾰπελῡσᾰ́μην, ἐνᾰπελῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνᾰπέλῡσᾰ ἐνᾰπέλῡσᾰς ἐνᾰπέλῡσε(ν) ἐνᾰπελῡ́σᾰτον ἐνᾰπελῡσᾰ́την ἐνᾰπελῡ́σᾰμεν ἐνᾰπελῡ́σᾰτε ἐνᾰπέλῡσᾰν
subjunctive ἐνᾰπολῡ́σω ἐνᾰπολῡ́σῃς ἐνᾰπολῡ́σῃ ἐνᾰπολῡ́σητον ἐνᾰπολῡ́σητον ἐνᾰπολῡ́σωμεν ἐνᾰπολῡ́σητε ἐνᾰπολῡ́σωσῐ(ν)
optative ἐνᾰπολῡ́σαιμῐ ἐνᾰπολῡ́σειᾰς / ἐνᾰπολῡ́σαις ἐνᾰπολῡ́σειε(ν) / ἐνᾰπολῡ́σαι ἐνᾰπολῡ́σαιτον ἐνᾰπολῡσαίτην ἐνᾰπολῡ́σαιμεν ἐνᾰπολῡ́σαιτε ἐνᾰπολῡ́σειᾰν / ἐνᾰπολῡ́σαιεν
imperative   ἐνᾰπόλῡσον ἐνᾰπολῡσᾰ́τω ἐνᾰπολῡ́σᾰτον ἐνᾰπολῡσᾰ́των   ἐνᾰπολῡ́σᾰτε ἐνᾰπολῡσᾰ́ντων
middle indicative ἐνᾰπελῡσᾰ́μην ἐνᾰπελῡ́σω ἐνᾰπελῡ́σᾰτο ἐνᾰπελῡ́σᾰσθον ἐνᾰπελῡσᾰ́σθην ἐνᾰπελῡσᾰ́μεθᾰ ἐνᾰπελῡ́σᾰσθε ἐνᾰπελῡ́σᾰντο
subjunctive ἐνᾰπολῡ́σωμαι ἐνᾰπολῡ́σῃ ἐνᾰπολῡ́σηται ἐνᾰπολῡ́σησθον ἐνᾰπολῡ́σησθον ἐνᾰπολῡσώμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́σησθε ἐνᾰπολῡ́σωνται
optative ἐνᾰπολῡσαίμην ἐνᾰπολῡ́σαιο ἐνᾰπολῡ́σαιτο ἐνᾰπολῡ́σαισθον ἐνᾰπολῡσαίσθην ἐνᾰπολῡσαίμεθᾰ ἐνᾰπολῡ́σαισθε ἐνᾰπολῡ́σαιντο
imperative   ἐνᾰπόλῡσαι ἐνᾰπολῡσᾰ́σθω ἐνᾰπολῡ́σᾰσθον ἐνᾰπολῡσᾰ́σθων   ἐνᾰπολῡ́σᾰσθε ἐνᾰπολῡσᾰ́σθων
passive indicative ἐνᾰπελῠ́θην ἐνᾰπελῠ́θης ἐνᾰπελῠ́θη ἐνᾰπελῠ́θητον ἐνᾰπελῠθήτην ἐνᾰπελῠ́θημεν ἐνᾰπελῠ́θητε ἐνᾰπελῠ́θησᾰν
subjunctive ἐνᾰπολῠθῶ ἐνᾰπολῠθῇς ἐνᾰπολῠθῇ ἐνᾰπολῠθῆτον ἐνᾰπολῠθῆτον ἐνᾰπολῠθῶμεν ἐνᾰπολῠθῆτε ἐνᾰπολῠθῶσῐ(ν)
optative ἐνᾰπολῠθείην ἐνᾰπολῠθείης ἐνᾰπολῠθείη ἐνᾰπολῠθεῖτον / ἐνᾰπολῠθείητον ἐνᾰπολῠθείτην / ἐνᾰπολῠθειήτην ἐνᾰπολῠθεῖμεν / ἐνᾰπολῠθείημεν ἐνᾰπολῠθεῖτε / ἐνᾰπολῠθείητε ἐνᾰπολῠθεῖεν / ἐνᾰπολῠθείησᾰν
imperative   ἐνᾰπολῠ́θητῐ ἐνᾰπολῠθήτω ἐνᾰπολῠ́θητον ἐνᾰπολῠθήτων   ἐνᾰπολῠ́θητε ἐνᾰπολῠθέντων
active middle passive
infinitive ἐνᾰπολῦσαι ἐνᾰπολῡ́σᾰσθαι ἐνᾰπολῠθῆναι
participle m ἐνᾰπολῡ́σᾱς ἐνᾰπολῡσᾰ́μενος ἐνᾰπολῠθείς
f ἐνᾰπολῡ́σᾱσᾰ ἐνᾰπολῡσᾰμένη ἐνᾰπολῠθεῖσᾰ
n ἐνᾰπολῦσᾰν ἐνᾰπολῡσᾰ́μενον ἐνᾰπολῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐνᾰπολέλῠκᾰ, ἐνᾰπολέλῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνᾰπολέλῠκᾰ ἐνᾰπολέλῠκᾰς ἐνᾰπολέλῠκε(ν) ἐνᾰπολελῠ́κᾰτον ἐνᾰπολελῠ́κᾰτον ἐνᾰπολελῠ́κᾰμεν ἐνᾰπολελῠ́κᾰτε ἐνᾰπολελῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐνᾰπολελῠ́κω ἐνᾰπολελῠ́κῃς ἐνᾰπολελῠ́κῃ ἐνᾰπολελῠ́κητον ἐνᾰπολελῠ́κητον ἐνᾰπολελῠ́κωμεν ἐνᾰπολελῠ́κητε ἐνᾰπολελῠ́κωσῐ(ν)
optative ἐνᾰπολελῠ́κοιμῐ / ἐνᾰπολελῠκοίην ἐνᾰπολελῠ́κοις / ἐνᾰπολελῠκοίης ἐνᾰπολελῠ́κοι / ἐνᾰπολελῠκοίη ἐνᾰπολελῠ́κοιτον ἐνᾰπολελῠκοίτην ἐνᾰπολελῠ́κοιμεν ἐνᾰπολελῠ́κοιτε ἐνᾰπολελῠ́κοιεν
imperative   ἐνᾰπολέλῠκε ἐνᾰπολελῠκέτω ἐνᾰπολελῠ́κετον ἐνᾰπολελῠκέτων   ἐνᾰπολελῠ́κετε ἐνᾰπολελῠκόντων
middle/
passive 		indicative ἐνᾰπολέλῠμαι ἐνᾰπολέλῠσαι ἐνᾰπολέλῠται ἐνᾰπολέλῠσθον ἐνᾰπολέλῠσθον ἐνᾰπολελῠ́μεθᾰ ἐνᾰπολέλῠσθε ἐνᾰπολέλῠνται
subjunctive ἐνᾰπολελῠμένος ὦ ἐνᾰπολελῠμένος ᾖς ἐνᾰπολελῠμένος ᾖ ἐνᾰπολελῠμένω ἦτον ἐνᾰπολελῠμένω ἦτον ἐνᾰπολελῠμένοι ὦμεν ἐνᾰπολελῠμένοι ἦτε ἐνᾰπολελῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐνᾰπολελῠμένος εἴην ἐνᾰπολελῠμένος εἴης ἐνᾰπολελῠμένος εἴη ἐνᾰπολελῠμένω εἴητον / εἶτον ἐνᾰπολελῠμένω εἰήτην / εἴτην ἐνᾰπολελῠμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐνᾰπολελῠμένοι εἴητε / εἶτε ἐνᾰπολελῠμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐνᾰπολέλῠσο ἐνᾰπολελῠ́σθω ἐνᾰπολέλῠσθον ἐνᾰπολελῠ́σθων   ἐνᾰπολέλῠσθε ἐνᾰπολελῠ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐνᾰπολελῠκέναι ἐνᾰπολελῠ́σθαι
participle m ἐνᾰπολελῠκώς ἐνᾰπολελῠμένος
f ἐνᾰπολελῠκυῖᾰ ἐνᾰπολελῠμένη
n ἐνᾰπολελῠκός ἐνᾰπολελῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐνᾰπελελῠ́κειν / ἐνᾰπελελῠ́κη, ἐνᾰπἐλελῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνᾰπελελῠ́κειν / ἐνᾰπελελῠ́κη ἐνᾰπελελῠ́κεις / ἐνᾰπελελῠ́κης ἐνᾰπελελῠ́κει(ν) ἐνᾰπελελῠ́κετον ἐνᾰπελελῠκέτην ἐνᾰπελελῠ́κεμεν ἐνᾰπελελῠ́κετε ἐνᾰπελελῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐνᾰπἐλελῠ́μην ἐνᾰπἐλέλῠσο ἐνᾰπἐλέλῠτο ἐνᾰπἐλέλῠσθον ἐνᾰπἐλελῠ́σθην ἐνᾰπἐλελῠ́μεθᾰ ἐνᾰπἐλέλῠσθε ἐνᾰπἐλέλῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.