ἐπιστρέφω
See also: επιστρέφω
Ancient Greek
Etymology
From ἐπι- (epi-, “upon”) + στρέφω (stréphō, “to turn”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.pis.tré.pʰɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e.pisˈtre.pʰo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.pisˈtre.ɸo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.pisˈtre.fo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.pisˈtre.fo/
Verb
ἐπιστρέφω • (epistréphō)
- to turn about, turn round, wheel about
- to turn towards
- 6th century BC, Theognis of Megara, Elegies 1083
- 6th century BC, Theognis of Megara, Elegies 213
- (intransitive) to turn oneself towards
- to turn or convert from an error, to correct, make to repent
- (intransitive) to repent
- to curve, twist
- Palatine Anthology 11.376.8
- (middle voice, passive voice, especially in second aorist) to turn oneself around, turn about
- Oppian, Cynegetica 4.179
Inflection
Present: ἐπιστρέφω, ἐπιστρέφομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπιστρέφω | ἐπιστρέφεις | ἐπιστρέφει | ἐπιστρέφετον | ἐπιστρέφετον | ἐπιστρέφομεν | ἐπιστρέφετε | ἐπιστρέφουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐπιστρέφω | ἐπιστρέφῃς | ἐπιστρέφῃ | ἐπιστρέφητον | ἐπιστρέφητον | ἐπιστρέφωμεν | ἐπιστρέφητε | ἐπιστρέφωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπιστρέφοιμῐ | ἐπιστρέφοις | ἐπιστρέφοι | ἐπιστρέφοιτον | ἐπιστρεφοίτην | ἐπιστρέφοιμεν | ἐπιστρέφοιτε | ἐπιστρέφοιεν | |||||
| imperative | ἐπίστρεφε | ἐπιστρεφέτω | ἐπιστρέφετον | ἐπιστρεφέτων | ἐπιστρέφετε | ἐπιστρεφόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπιστρέφομαι | ἐπιστρέφῃ / ἐπιστρέφει | ἐπιστρέφεται | ἐπιστρέφεσθον | ἐπιστρέφεσθον | ἐπιστρεφόμεθᾰ | ἐπιστρέφεσθε | ἐπιστρέφονται | ||||
| subjunctive | ἐπιστρέφωμαι | ἐπιστρέφῃ | ἐπιστρέφηται | ἐπιστρέφησθον | ἐπιστρέφησθον | ἐπιστρεφώμεθᾰ | ἐπιστρέφησθε | ἐπιστρέφωνται | |||||
| optative | ἐπιστρεφοίμην | ἐπιστρέφοιο | ἐπιστρέφοιτο | ἐπιστρέφοισθον | ἐπιστρεφοίσθην | ἐπιστρεφοίμεθᾰ | ἐπιστρέφοισθε | ἐπιστρέφοιντο | |||||
| imperative | ἐπιστρέφου | ἐπιστρεφέσθω | ἐπιστρέφεσθον | ἐπιστρεφέσθων | ἐπιστρέφεσθε | ἐπιστρεφέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐπιστρέφειν | ἐπιστρέφεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐπιστρέφων | ἐπιστρεφόμενος | ||||||||||
| f | ἐπιστρέφουσᾰ | ἐπιστρεφομένη | |||||||||||
| n | ἐπιστρέφον | ἐπιστρεφόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐπέστρεφον, ἐπεστρεφόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπέστρεφον | ἐπέστρεφες | ἐπέστρεφε(ν) | ἐπεστρέφετον | ἐπεστρεφέτην | ἐπεστρέφομεν | ἐπεστρέφετε | ἐπέστρεφον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπεστρεφόμην | ἐπεστρέφου | ἐπεστρέφετο | ἐπεστρέφεσθον | ἐπεστρεφέσθην | ἐπεστρεφόμεθᾰ | ἐπεστρέφεσθε | ἐπεστρέφοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἐπιστρέψω, ἐπιστρέψομαι, ἐπιστραφήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπιστρέψω | ἐπιστρέψεις | ἐπιστρέψει | ἐπιστρέψετον | ἐπιστρέψετον | ἐπιστρέψομεν | ἐπιστρέψετε | ἐπιστρέψουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἐπιστρέψοιμῐ | ἐπιστρέψοις | ἐπιστρέψοι | ἐπιστρέψοιτον | ἐπιστρεψοίτην | ἐπιστρέψοιμεν | ἐπιστρέψοιτε | ἐπιστρέψοιεν | |||||
| middle | indicative | ἐπιστρέψομαι | ἐπιστρέψῃ / ἐπιστρέψει | ἐπιστρέψεται | ἐπιστρέψεσθον | ἐπιστρέψεσθον | ἐπιστρεψόμεθᾰ | ἐπιστρέψεσθε | ἐπιστρέψονται | ||||
| optative | ἐπιστρεψοίμην | ἐπιστρέψοιο | ἐπιστρέψοιτο | ἐπιστρέψοισθον | ἐπιστρεψοίσθην | ἐπιστρεψοίμεθᾰ | ἐπιστρέψοισθε | ἐπιστρέψοιντο | |||||
| passive | indicative | ἐπιστραφήσομαι | ἐπιστραφήσῃ | ἐπιστραφήσεται | ἐπιστραφήσεσθον | ἐπιστραφήσεσθον | ἐπιστραφησόμεθᾰ | ἐπιστραφήσεσθε | ἐπιστραφήσονται | ||||
| optative | ἐπιστραφησοίμην | ἐπιστραφήσοιο | ἐπιστραφήσοιτο | ἐπιστραφήσοισθον | ἐπιστραφησοίσθην | ἐπιστραφησοίμεθᾰ | ἐπιστραφήσοισθε | ἐπιστραφήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐπιστρέψειν | ἐπιστρέψεσθαι | ἐπιστραφήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἐπιστρέψων | ἐπιστρεψόμενος | ἐπιστραφησόμενος | |||||||||
| f | ἐπιστρέψουσᾰ | ἐπιστρεψομένη | ἐπιστραφησομένη | ||||||||||
| n | ἐπιστρέψον | ἐπιστρεψόμενον | ἐπιστραφησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπέστρεψᾰ | ἐπέστρεψᾰς | ἐπέστρεψε(ν) | ἐπεστρέψᾰτον | ἐπεστρεψᾰ́την | ἐπεστρέψᾰμεν | ἐπεστρέψᾰτε | ἐπέστρεψᾰν | ||||
| subjunctive | ἐπιστρέψω | ἐπιστρέψῃς | ἐπιστρέψῃ | ἐπιστρέψητον | ἐπιστρέψητον | ἐπιστρέψωμεν | ἐπιστρέψητε | ἐπιστρέψωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπιστρέψαιμῐ | ἐπιστρέψειᾰς / ἐπιστρέψαις | ἐπιστρέψειε(ν) / ἐπιστρέψαι | ἐπιστρέψαιτον | ἐπιστρεψαίτην | ἐπιστρέψαιμεν | ἐπιστρέψαιτε | ἐπιστρέψειᾰν / ἐπιστρέψαιεν | |||||
| imperative | ἐπίστρεψον | ἐπιστρεψᾰ́τω | ἐπιστρέψᾰτον | ἐπιστρεψᾰ́των | ἐπιστρέψᾰτε | ἐπιστρεψᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπεστρεψᾰ́μην | ἐπεστρέψω | ἐπεστρέψᾰτο | ἐπεστρέψᾰσθον | ἐπεστρεψᾰ́σθην | ἐπεστρεψᾰ́μεθᾰ | ἐπεστρέψᾰσθε | ἐπεστρέψᾰντο | ||||
| subjunctive | ἐπιστρέψωμαι | ἐπιστρέψῃ | ἐπιστρέψηται | ἐπιστρέψησθον | ἐπιστρέψησθον | ἐπιστρεψώμεθᾰ | ἐπιστρέψησθε | ἐπιστρέψωνται | |||||
| optative | ἐπιστρεψαίμην | ἐπιστρέψαιο | ἐπιστρέψαιτο | ἐπιστρέψαισθον | ἐπιστρεψαίσθην | ἐπιστρεψαίμεθᾰ | ἐπιστρέψαισθε | ἐπιστρέψαιντο | |||||
| imperative | ἐπίστρεψαι | ἐπιστρεψᾰ́σθω | ἐπιστρέψᾰσθον | ἐπιστρεψᾰ́σθων | ἐπιστρέψᾰσθε | ἐπιστρεψᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐπεστράφην | ἐπεστράφης | ἐπεστράφη | ἐπεστράφητον | ἐπεστραφήτην | ἐπεστράφημεν | ἐπεστράφητε | ἐπεστράφησᾰν | ||||
| subjunctive | ἐπιστραφῶ | ἐπιστραφῇς | ἐπιστραφῇ | ἐπιστραφῆτον | ἐπιστραφῆτον | ἐπιστραφῶμεν | ἐπιστραφῆτε | ἐπιστραφῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπιστραφείην | ἐπιστραφείης | ἐπιστραφείη | ἐπιστραφεῖτον / ἐπιστραφείητον | ἐπιστραφείτην / ἐπιστραφειήτην | ἐπιστραφεῖμεν / ἐπιστραφείημεν | ἐπιστραφεῖτε / ἐπιστραφείητε | ἐπιστραφεῖεν / ἐπιστραφείησᾰν | |||||
| imperative | ἐπιστράφηθῐ | ἐπιστραφήτω | ἐπιστράφητον | ἐπιστραφήτων | ἐπιστράφητε | ἐπιστραφέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐπιστρέψαι | ἐπιστρέψᾰσθαι | ἐπιστραφῆναι | ||||||||||
| participle | m | ἐπιστρέψᾱς | ἐπιστρεψᾰ́μενος | ἐπιστραφείς | |||||||||
| f | ἐπιστρέψᾱσᾰ | ἐπιστρεψᾰμένη | ἐπιστραφεῖσᾰ | ||||||||||
| n | ἐπιστρέψᾰν | ἐπιστρεψᾰ́μενον | ἐπιστραφέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: ἐπέστροφᾰ, ἐπέστραμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπέστροφᾰ | ἐπέστροφᾰς | ἐπέστροφε(ν) | ἐπεστρόφᾰτον | ἐπεστρόφᾰτον | ἐπεστρόφᾰμεν | ἐπεστρόφᾰτε | ἐπεστρόφᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐπεστρόφω | ἐπεστρόφῃς | ἐπεστρόφῃ | ἐπεστρόφητον | ἐπεστρόφητον | ἐπεστρόφωμεν | ἐπεστρόφητε | ἐπεστρόφωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπεστρόφοιμῐ / ἐπεστροφοίην | ἐπεστρόφοις / ἐπεστροφοίης | ἐπεστρόφοι / ἐπεστροφοίη | ἐπεστρόφοιτον | ἐπεστροφοίτην | ἐπεστρόφοιμεν | ἐπεστρόφοιτε | ἐπεστρόφοιεν | |||||
| imperative | ἐπέστροφε | ἐπεστροφέτω | ἐπεστρόφετον | ἐπεστροφέτων | ἐπεστρόφετε | ἐπεστροφόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπέστραμμαι | ἐπέστραψαι | ἐπέστραπται | ἐπέστραφθον | ἐπέστραφθον | ἐπεστράμμεθᾰ | ἐπέστραφθε | ἐπεστράφᾰται | ||||
| subjunctive | ἐπεστραμμένος ὦ | ἐπεστραμμένος ᾖς | ἐπεστραμμένος ᾖ | ἐπεστραμμένω ἦτον | ἐπεστραμμένω ἦτον | ἐπεστραμμένοι ὦμεν | ἐπεστραμμένοι ἦτε | ἐπεστραμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπεστραμμένος εἴην | ἐπεστραμμένος εἴης | ἐπεστραμμένος εἴη | ἐπεστραμμένω εἴητον / εἶτον | ἐπεστραμμένω εἰήτην / εἴτην | ἐπεστραμμένοι εἴημεν / εἶμεν | ἐπεστραμμένοι εἴητε / εἶτε | ἐπεστραμμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | ἐπέστραψο | ἐπεστράφθω | ἐπέστραφθον | ἐπεστράφθων | ἐπέστραφθε | ἐπεστράφθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐπεστροφέναι | ἐπεστρᾶφθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐπεστροφώς | ἐπεστραμμένος | ||||||||||
| f | ἐπεστροφυῖᾰ | ἐπεστραμμένη | |||||||||||
| n | ἐπεστροφός | ἐπεστραμμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- “ἐπιστρέφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ἐπιστρέφω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “ἐπιστρέφω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἐπιστρέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἐπιστρέφω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- G1994 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible