στρέφω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Traditionally derived from a Proto-Indo-European *strebʰ- (“twist”), and compared with Proto-West Germanic *stroppōn (“to twist, writhe”).[1] However, Beekes and Van Beek are skeptical based on a comparison with στρεβλός (streblós, “twisted, crooked”) and its likely cognates displaying β/φ variation (see there for more), and prefer to take the word as Pre-Greek.[2]

Regardless, English strap (“to fasten”) is cognate, via borrowing from Latin and ultimately Greek.

Verb

στρέφω • (stréphō)

  1. (transitive) to twist

Conjugation

   Present: στρέφω, στρέφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρέφω στρέφεις στρέφει στρέφετον στρέφετον στρέφομεν στρέφετε στρέφουσῐ(ν)
subjunctive στρέφω στρέφῃς στρέφῃ στρέφητον στρέφητον στρέφωμεν στρέφητε στρέφωσῐ(ν)
optative στρέφοιμῐ στρέφοις στρέφοι στρέφοιτον στρεφοίτην στρέφοιμεν στρέφοιτε στρέφοιεν
imperative   στρέφε στρεφέτω στρέφετον στρεφέτων   στρέφετε στρεφόντων
middle/
passive 		indicative στρέφομαι στρέφῃ,
στρέφει 		στρέφεται στρέφεσθον στρέφεσθον στρεφόμεθᾰ στρέφεσθε στρέφονται
subjunctive στρέφωμαι στρέφῃ στρέφηται στρέφησθον στρέφησθον στρεφώμεθᾰ στρέφησθε στρέφωνται
optative στρεφοίμην στρέφοιο στρέφοιτο στρέφοισθον στρεφοίσθην στρεφοίμεθᾰ στρέφοισθε στρέφοιντο
imperative   στρέφου στρεφέσθω στρέφεσθον στρεφέσθων   στρέφεσθε στρεφέσθων
active middle/passive
infinitive στρέφειν στρέφεσθαι
participle m στρέφων στρεφόμενος
f στρέφουσᾰ στρεφομένη
n στρέφον στρεφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔστρεφον, ἐστρεφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστρεφον ἔστρεφες ἔστρεφε(ν) ἐστρέφετον ἐστρεφέτην ἐστρέφομεν ἐστρέφετε ἔστρεφον
middle/
passive 		indicative ἐστρεφόμην ἐστρέφου ἐστρέφετο ἐστρέφεσθον ἐστρεφέσθην ἐστρεφόμεθᾰ ἐστρέφεσθε ἐστρέφοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: στρέψασκον, στρεψασκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρέψασκον στρέψασκες στρέψασκε(ν) στρεψάσκετον στρεψασκέτην στρεψάσκομεν στρεψάσκετε στρέψασκον
middle/
passive 		indicative στρεψασκόμην στρεψάσκου στρεψάσκετο στρεψάσκεσθον στρεψασκέσθην στρεψασκόμεθᾰ στρεψάσκεσθε στρεψάσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρέψω, στρέψομαι, στραφήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρέψω στρέψεις στρέψει στρέψετον στρέψετον στρέψομεν στρέψετε στρέψουσῐ(ν)
optative στρέψοιμῐ στρέψοις στρέψοι στρέψοιτον στρεψοίτην στρέψοιμεν στρέψοιτε στρέψοιεν
middle indicative στρέψομαι στρέψεαι στρέψεται στρέψεσθον στρέψεσθον στρεψόμεθᾰ στρέψεσθε στρέψονται
optative στρεψοίμην στρέψοιο στρέψοιτο στρέψοισθον στρεψοίσθην στρεψοίμεθᾰ στρέψοισθε στρέψοιντο
passive indicative στραφήσομαι στραφήσῃ στραφήσεται στραφήσεσθον στραφήσεσθον στραφησόμεθᾰ στραφήσεσθε στραφήσονται
optative στραφησοίμην στραφήσοιο στραφήσοιτο στραφήσοισθον στραφησοίσθην στραφησοίμεθᾰ στραφήσοισθε στραφήσοιντο
active middle passive
infinitive στρέψειν στρέψεσθαι στραφήσεσθαι
participle m στρέψων στρεψόμενος στραφησόμενος
f στρέψουσᾰ στρεψομένη στραφησομένη
n στρέψον στρεψόμενον στραφησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρεφήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative στρεφήσομαι στρεφήσῃ στρεφήσεται στρεφήσεσθον στρεφήσεσθον στρεφησόμεθᾰ στρεφήσεσθε στρεφήσονται
optative στρεφησοίμην στρεφήσοιο στρεφήσοιτο στρεφήσοισθον στρεφησοίσθην στρεφησοίμεθᾰ στρεφήσοισθε στρεφήσοιντο
passive
infinitive στρεφήσεσθαι
participle m στρεφησόμενος
f στρεφησομένη
n στρεφησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔστρεψᾰ, ἐστρεψᾰ́μην, ἐστράφην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστρεψᾰ ἔστρεψᾰς ἔστρεψε(ν) ἐστρέψᾰτον ἐστρεψᾰ́την ἐστρέψᾰμεν ἐστρέψᾰτε ἔστρεψᾰν
subjunctive στρέψω στρέψῃς στρέψῃ στρέψητον στρέψητον στρέψωμεν στρέψητε στρέψωσῐ(ν)
optative στρέψαιμῐ στρέψειᾰς,
στρέψαις 		στρέψειε(ν),
στρέψαι 		στρέψαιτον στρεψαίτην στρέψαιμεν στρέψαιτε στρέψειᾰν,
στρέψαιεν
imperative   στρέψον στρεψᾰ́τω στρέψᾰτον στρεψᾰ́των   στρέψᾰτε στρεψᾰ́ντων
middle indicative ἐστρεψᾰ́μην ἐστρέψω ἐστρέψᾰτο ἐστρέψᾰσθον ἐστρεψᾰ́σθην ἐστρεψᾰ́μεθᾰ ἐστρέψᾰσθε ἐστρέψᾰντο
subjunctive στρέψωμαι στρέψῃ στρέψηται στρέψησθον στρέψησθον στρεψώμεθᾰ στρέψησθε στρέψωνται
optative στρεψαίμην στρέψαιο στρέψαιτο στρέψαισθον στρεψαίσθην στρεψαίμεθᾰ στρέψαισθε στρέψαιντο
imperative   στρέψαι στρεψᾰ́σθω στρέψᾰσθον στρεψᾰ́σθων   στρέψᾰσθε στρεψᾰ́σθων
passive indicative ἐστράφην ἐστράφης ἐστράφη ἐστράφητον ἐστραφήτην ἐστράφημεν ἐστράφητε ἐστράφησᾰν
subjunctive στραφῶ στραφῇς στραφῇ στραφῆτον στραφῆτον στραφῶμεν στραφῆτε στραφῶσῐ(ν)
optative στραφείην στραφείης στραφείη στραφεῖτον,
στραφείητον 		στραφείτην,
στραφειήτην 		στραφεῖμεν,
στραφείημεν 		στραφεῖτε,
στραφείητε 		στραφεῖεν,
στραφείησᾰν
imperative   στράφηθῐ στραφήτω στράφητον στραφήτων   στράφητε στραφέντων
active middle passive
infinitive στρέψαι στρέψᾰσθαι στραφῆναι
participle m στρέψᾱς στρεψᾰ́μενος στραφείς
f στρέψᾱσᾰ στρεψᾰμένη στραφεῖσᾰ
n στρέψᾰν στρεψᾰ́μενον στραφέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: στρέψᾰ, στρεψᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρέψᾰ στρέψᾰς στρέψε(ν) στρέψᾰτον στρεψᾰ́την στρέψᾰμεν στρέψᾰτε στρέψᾰν
subjunctive στρέψω στρέψῃς στρέψῃ στρέψητον στρέψητον στρέψωμεν στρέψητε στρέψωσῐ(ν)
optative στρέψαιμῐ στρέψειᾰς,
στρέψαις 		στρέψειε(ν),
στρέψαι 		στρεψεῖτον στρεψείτην στρεψεῖμεν στρεψεῖτε στρεψεῖεν
imperative   στρέψον στρεψᾰ́τω στρέψᾰτον στρεψᾰ́των   στρέψᾰτε στρεψᾰ́ντων
middle indicative στρεψᾰ́μην στρέψω στρέψᾰτο στρέψᾰσθον στρεψᾰ́σθην στρεψᾰ́μεθᾰ στρέψᾰσθε στρέψᾰντο
subjunctive στρέψωμαι στρέψηαι στρέψηται στρέψησθον στρέψησθον στρεψώμεθᾰ στρέψησθε στρέψωνται
optative στρεψαίμην στρέψαιο στρέψαιτο στρέψαισθον στρεψαίσθην στρεψαίμεθᾰ στρέψαισθε στρέψαιντο
imperative   στρέψαι στρεψᾰ́σθω στρέψᾰσθον στρεψᾰ́σθων   στρέψᾰσθε στρεψᾰ́σθων
active middle
infinitive στρέψαι στρέψᾰσθαι
participle m στρέψᾱς στρεψᾰ́μενος
f στρέψᾱσᾰ στρεψᾰμένη
n στρέψᾰν στρεψᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστρέφθην (Frequently in Homer, rare in Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐστρέφθην ἐστρέφθης ἐστρέφθη ἐστρέφθητον ἐστρεφθήτην ἐστρέφθημεν ἐστρέφθητε ἐστρέφθησᾰν
subjunctive στρεφθῶ στρεφθῇς στρεφθῇ στρεφθῆτον στρεφθῆτον στρεφθῶμεν στρεφθῆτε στρεφθῶσῐ(ν)
optative στρεφθείην στρεφθείης στρεφθείη στρεφθεῖτον,
στρεφθείητον 		στρεφθείτην,
στρεφθειήτην 		στρεφθεῖμεν,
στρεφθείημεν 		στρεφθεῖτε,
στρεφθείητε 		στρεφθεῖεν,
στρεφθείησᾰν
imperative   στρέφθητῐ στρεφθήτω στρέφθητον στρεφθήτων   στρέφθητε στρεφθέντων
passive
infinitive στρεφθῆναι
participle m στρεφθείς
f στρεφθεῖσᾰ
n στρεφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστρᾰ́φθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐστρᾰ́φθην ἐστρᾰ́φθης ἐστρᾰ́φθη ἐστρᾰ́φθητον ἐστρᾰφθήτην ἐστρᾰ́φθημεν ἐστρᾰ́φθητε ἐστρᾰ́φθησᾰν
subjunctive στρᾰφθῶ στρᾰφθῇς στρᾰφθῇ στρᾰφθῆτον στρᾰφθῆτον στρᾰφθῶμεν στρᾰφθῆτε στρᾰφθῶσῐ(ν)
optative στρᾰφθείην στρᾰφθείης στρᾰφθείη στρᾰφθεῖτον,
στρᾰφθείητον 		στρᾰφθείτην,
στρᾰφθειήτην 		στρᾰφθεῖμεν,
στρᾰφθείημεν 		στρᾰφθεῖτε,
στρᾰφθείητε 		στρᾰφθεῖεν,
στρᾰφθείησᾰν
imperative   στρᾰ́φθητῐ στρᾰφθήτω στρᾰ́φθητον στρᾰφθήτων   στρᾰ́φθητε στρᾰφθέντων
passive
infinitive στρᾰφθῆναι
participle m στρᾰφθείς
f στρᾰφθεῖσᾰ
n στρᾰφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔστροφᾰ, ἔστραμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστροφᾰ ἔστροφᾰς ἔστροφε(ν) ἐστρόφᾰτον ἐστρόφᾰτον ἐστρόφᾰμεν ἐστρόφᾰτε ἐστρόφᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστρόφω ἐστρόφῃς ἐστρόφῃ ἐστρόφητον ἐστρόφητον ἐστρόφωμεν ἐστρόφητε ἐστρόφωσῐ(ν)
optative ἐστρόφοιμῐ,
ἐστροφοίην 		ἐστρόφοις,
ἐστροφοίης 		ἐστρόφοι,
ἐστροφοίη 		ἐστρόφοιτον ἐστροφοίτην ἐστρόφοιμεν ἐστρόφοιτε ἐστρόφοιεν
imperative   ἔστροφε ἐστροφέτω ἐστρόφετον ἐστροφέτων   ἐστρόφετε ἐστροφόντων
middle/
passive 		indicative ἔστραμμαι ἔστραψαι ἔστραπται ἔστραφθον ἔστραφθον ἐστράμμεθᾰ ἔστραφθε ἐστράφᾰται
subjunctive ἐστραμμένος ὦ ἐστραμμένος ᾖς ἐστραμμένος ᾖ ἐστραμμένω ἦτον ἐστραμμένω ἦτον ἐστραμμένοι ὦμεν ἐστραμμένοι ἦτε ἐστραμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστραμμένος εἴην ἐστραμμένος εἴης ἐστραμμένος εἴη ἐστραμμένω εἴητον/εἶτον ἐστραμμένω εἰήτην/εἴτην ἐστραμμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστραμμένοι εἴητε/εἶτε ἐστραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔστραψο ἐστράφθω ἔστραφθον ἐστράφθων   ἔστραφθε ἐστράφθων
active middle/passive
infinitive ἐστροφέναι ἐστρᾶφθαι
participle m ἐστροφώς ἐστραμμένος
f ἐστροφυῖᾰ ἐστραμμένη
n ἐστροφός ἐστραμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔστρεμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἔστρεμμαι ἔστρεψαι ἔστρεπται ἔστρεφθον ἔστρεφθον ἐστρέμμεθᾰ ἔστρεφθε ἐστρέφᾰται
subjunctive ἐστρεμμένος ὦ ἐστρεμμένος ᾖς ἐστρεμμένος ᾖ ἐστρεμμένω ἦτον ἐστρεμμένω ἦτον ἐστρεμμένοι ὦμεν ἐστρεμμένοι ἦτε ἐστρεμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστρεμμένος εἴην ἐστρεμμένος εἴης ἐστρεμμένος εἴη ἐστρεμμένω εἴητον/εἶτον ἐστρεμμένω εἰήτην/εἴτην ἐστρεμμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστρεμμένοι εἴητε/εἶτε ἐστρεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔστρεψο ἐστρέφθω ἔστρεφθον ἐστρέφθων   ἔστρεφθε ἐστρέφθων
infinitive ἐστρέφθαι
participle m ἐστρεμμένος
f ἐστρεμμένη
n ἐστρεμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Kroonen, Guus (2013) “*struppōn-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 486
  2. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στρέφω, -ομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1413

Further reading

Greek

Etymology

Probably borrowed from Ancient Greek στρέφω (stréphō).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstɾe.fo/
  • Hyphenation: στρέ‧φω

Verb

στρέφω • (stréfo) (past έστρεψα, passive στρέφομαι)

  1. to turn, direct

Conjugation

στρέφω   στρέφομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg στρέψω στρέφομαι στραφώ
2 sg στρέφεις στρέψεις στρέφεσαι στραφείς
3 sg στρέφει στρέψει στρέφεται στραφεί
1 pl στρέφουμε, [‑ομε] στρέψουμε, [‑ομε] στρεφόμαστε στραφούμε
2 pl στρέφετε στρέψετε στρέφεστε, στρεφόσαστε στραφείτε
3 pl στρέφουν(ε) στρέψουν(ε) στρέφονται στραφούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έστρεφα έστρεψα στρεφόμουν(α) στράφηκα
2 sg έστρεφες έστρεψες στρεφόσουν(α) στράφηκες
3 sg έστρεφε έστρεψε στρεφόταν(ε) στράφηκε, {εστράφη}
1 pl στρέφαμε στρέψαμε στρεφόμασταν, (‑όμαστε) στραφήκαμε
2 pl στρέφατε στρέψατε στρεφόσασταν, (‑όσαστε) στραφήκατε
3 pl έστρεφαν, στρέφαν(ε) έστρεψαν, στρέψαν(ε) στρέφονταν, (στρεφόντουσαν) στράφηκαν, στραφήκαν(ε), {εστράφησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα στρέψω ➤ θα στρέφομαι ➤ θα στραφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα στρέφεις, … θα στρέψεις, … θα στρέφεσαι, … θα στραφείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … στρέψει
  έχω, έχεις, … στραμμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … στραφεί
  είμαι, είσαι, … στραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … στρέψει
  είχα, είχες, … στραμμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … στραφεί
  ήμουν, ήσουν, … στραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … στρέψει
  θα έχω, θα έχεις, … στραμμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … στραφεί
  θα είμαι, θα είσαι, … στραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg στρέφε στρέψε — στρέψου
2 pl στρέφετε στρέψτε στρέφεστε στραφείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ στρέφοντας ➤ στρεφόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας στρέψει ➤ στραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ στρέψει στραφεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

Derivatives
Cognates
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.