ἐρημόω

Ancient Greek

Etymology

ἐρῆμος (erêmos) +‎ -όω (-óō)

Pronunciation

 

Verb

ἐρημόω • (erēmóō)

  1. to lay waste, devastate, bring to desolation, bring to nought

Conjugation

   Present: ἐρημῶ, ἐρημοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρημῶ ἐρημοῖς ἐρημοῖ ἐρημοῦτον ἐρημοῦτον ἐρημοῦμεν ἐρημοῦτε ἐρημοῦσῐ(ν)
subjunctive ἐρημῶ ἐρημοῖς ἐρημοῖ ἐρημῶτον ἐρημῶτον ἐρημῶμεν ἐρημῶτε ἐρημῶσῐ(ν)
optative ἐρημοίην / ἐρημοῖμῐ ἐρημοίης / ἐρημοῖς ἐρημοίη / ἐρημοῖ ἐρημοῖτον / ἐρημοίητον ἐρημοίτην / ἐρημοιήτην ἐρημοῖμεν / ἐρημοίημεν ἐρημοῖτε / ἐρημοίητε ἐρημοῖεν / ἐρημοίησᾰν
imperative   ἐρήμου ἐρημούτω ἐρημοῦτον ἐρημούτων   ἐρημοῦτε ἐρημούντων
middle/
passive 		indicative ἐρημοῦμαι ἐρημοῖ ἐρημοῦται ἐρημοῦσθον ἐρημοῦσθον ἐρημούμεθᾰ ἐρημοῦσθε ἐρημοῦνται
subjunctive ἐρημῶμαι ἐρημοῖ ἐρημῶται ἐρημῶσθον ἐρημῶσθον ἐρημώμεθᾰ ἐρημῶσθε ἐρημῶνται
optative ἐρημοίμην ἐρημοῖο ἐρημοῖτο ἐρημοῖσθον ἐρημοίσθην ἐρημοίμεθᾰ ἐρημοῖσθε ἐρημοῖντο
imperative   ἐρημοῦ ἐρημούσθω ἐρημοῦσθον ἐρημούσθων   ἐρημοῦσθε ἐρημούσθων
active middle/passive
infinitive ἐρημοῦν ἐρημοῦσθαι
participle m ἐρημῶν ἐρημούμενος
f ἐρημοῦσᾰ ἐρημουμένη
n ἐρημοῦν ἐρημούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠρήμουν, ἠρημούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρήμουν ἠρήμους ἠρήμου ἠρημοῦτον ἠρημούτην ἠρημοῦμεν ἠρημοῦτε ἠρήμουν
middle/
passive 		indicative ἠρημούμην ἠρημοῦ ἠρημοῦτο ἠρημοῦσθον ἠρημούσθην ἠρημούμεθᾰ ἠρημοῦσθε ἠρημοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠρήμωσᾰ, ἠρημωσᾰ́μην, ἠρημώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρήμωσᾰ ἠρήμωσᾰς ἠρήμωσε(ν) ἠρημώσᾰτον ἠρημωσᾰ́την ἠρημώσᾰμεν ἠρημώσᾰτε ἠρήμωσᾰν
subjunctive ἐρημώσω ἐρημώσῃς ἐρημώσῃ ἐρημώσητον ἐρημώσητον ἐρημώσωμεν ἐρημώσητε ἐρημώσωσῐ(ν)
optative ἐρημώσαιμῐ ἐρημώσειᾰς / ἐρημώσαις ἐρημώσειε(ν) / ἐρημώσαι ἐρημώσαιτον ἐρημωσαίτην ἐρημώσαιμεν ἐρημώσαιτε ἐρημώσειᾰν / ἐρημώσαιεν
imperative   ἐρήμωσον ἐρημωσᾰ́τω ἐρημώσᾰτον ἐρημωσᾰ́των   ἐρημώσᾰτε ἐρημωσᾰ́ντων
middle indicative ἠρημωσᾰ́μην ἠρημώσω ἠρημώσᾰτο ἠρημώσᾰσθον ἠρημωσᾰ́σθην ἠρημωσᾰ́μεθᾰ ἠρημώσᾰσθε ἠρημώσᾰντο
subjunctive ἐρημώσωμαι ἐρημώσῃ ἐρημώσηται ἐρημώσησθον ἐρημώσησθον ἐρημωσώμεθᾰ ἐρημώσησθε ἐρημώσωνται
optative ἐρημωσαίμην ἐρημώσαιο ἐρημώσαιτο ἐρημώσαισθον ἐρημωσαίσθην ἐρημωσαίμεθᾰ ἐρημώσαισθε ἐρημώσαιντο
imperative   ἐρήμωσαι ἐρημωσᾰ́σθω ἐρημώσᾰσθον ἐρημωσᾰ́σθων   ἐρημώσᾰσθε ἐρημωσᾰ́σθων
passive indicative ἠρημώθην ἠρημώθης ἠρημώθη ἠρημώθητον ἠρημωθήτην ἠρημώθημεν ἠρημώθητε ἠρημώθησᾰν
subjunctive ἐρημωθῶ ἐρημωθῇς ἐρημωθῇ ἐρημωθῆτον ἐρημωθῆτον ἐρημωθῶμεν ἐρημωθῆτε ἐρημωθῶσῐ(ν)
optative ἐρημωθείην ἐρημωθείης ἐρημωθείη ἐρημωθεῖτον / ἐρημωθείητον ἐρημωθείτην / ἐρημωθειήτην ἐρημωθεῖμεν / ἐρημωθείημεν ἐρημωθεῖτε / ἐρημωθείητε ἐρημωθεῖεν / ἐρημωθείησᾰν
imperative   ἐρημώθητῐ ἐρημωθήτω ἐρημώθητον ἐρημωθήτων   ἐρημώθητε ἐρημωθέντων
active middle passive
infinitive ἐρημῶσαι ἐρημώσᾰσθαι ἐρημωθῆναι
participle m ἐρημώσᾱς ἐρημωσᾰ́μενος ἐρημωθείς
f ἐρημώσᾱσᾰ ἐρημωσᾰμένη ἐρημωθεῖσᾰ
n ἐρημῶσᾰν ἐρημωσᾰ́μενον ἐρημωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἠρήμωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἠρήμωμαι ἠρήμωσαι ἠρήμωται ἠρήμωσθον ἠρήμωσθον ἠρημώμεθᾰ ἠρήμωσθε ἠρήμωνται
subjunctive ἠρημωμένος ὦ ἠρημωμένος ᾖς ἠρημωμένος ᾖ ἠρημωμένω ἦτον ἠρημωμένω ἦτον ἠρημωμένοι ὦμεν ἠρημωμένοι ἦτε ἠρημωμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠρημωμένος εἴην ἠρημωμένος εἴης ἠρημωμένος εἴη ἠρημωμένω εἴητον / εἶτον ἠρημωμένω εἰήτην / εἴτην ἠρημωμένοι εἴημεν / εἶμεν ἠρημωμένοι εἴητε / εἶτε ἠρημωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἠρήμωσο ἠρημώσθω ἠρήμωσθον ἠρημώσθων   ἠρήμωσθε ἠρημώσθων
middle/passive
infinitive ἠρημῶσθαι
participle m ἠρημωμένος
f ἠρημωμένη
n ἠρημωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.