ἕτοιμος

See also: έτοιμος and ἑτοῖμος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hé.toi̯.mos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)e.ty.mos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.ty.mos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.ty.mos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.ti.mos/

Adjective

ἕτοιμος • (hétoimos) m or f (neuter ἕτοιμον); second declension or
ἕτοιμος • (hétoimos) m (feminine ἑτοίμη, neuter ἕτοιμον); first/second declension

alternative form of ἑτοῖμος (hetoîmos)

Declension

As a two-ending adjective:

Second declension of ἕτοιμος; ἕτοιμον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἕτοιμος hétoimos	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμω hetoímō	ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμᾰ hétoimă
Genitive	ἑτοίμου hetoímou	ἑτοίμου hetoímou	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμων hetoímōn	ἑτοίμων hetoímōn
Dative	ἑτοίμῳ hetoímōi	ἑτοίμῳ hetoímōi	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμοις hetoímois	ἑτοίμοις hetoímois
Accusative	ἕτοιμον hétoimon	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμους hetoímous	ἕτοιμᾰ hétoimă
Vocative	ἕτοιμε hétoime	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμω hetoímō	ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμᾰ hétoimă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἑτοίμως hetoímōs		ἑτοιμότερος hetoimóteros		ἑτοιμότᾰτος hetoimótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

As a three-ending adjective:

First and second declension of ἕτοιμος; ἑτοίμη; ἕτοιμον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἕτοιμος hétoimos	ἑτοίμη hetoímē	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμᾱ hetoímā	ἑτοίμω hetoímō	ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμαι hétoimai	ἕτοιμᾰ hétoimă
Genitive	ἑτοίμου hetoímou	ἑτοίμης hetoímēs	ἑτοίμου hetoímou	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμαιν hetoímain	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμων hetoímōn	ἑτοίμων hetoímōn	ἑτοίμων hetoímōn
Dative	ἑτοίμῳ hetoímōi	ἑτοίμῃ hetoímēi	ἑτοίμῳ hetoímōi	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμαιν hetoímain	ἑτοίμοιν hetoímoin	ἑτοίμοις hetoímois	ἑτοίμαις hetoímais	ἑτοίμοις hetoímois
Accusative	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμην hetoímēn	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμᾱ hetoímā	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμους hetoímous	ἑτοίμᾱς hetoímās	ἕτοιμᾰ hétoimă
Vocative	ἕτοιμε hétoime	ἑτοίμη hetoímē	ἕτοιμον hétoimon	ἑτοίμω hetoímō	ἑτοίμᾱ hetoímā	ἑτοίμω hetoímō	ἕτοιμοι hétoimoi	ἕτοιμαι hétoimai	ἕτοιμᾰ hétoimă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἑτοίμως hetoímōs			ἑτοιμότερος hetoimóteros			ἑτοιμότᾰτος hetoimótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading