ἠγγελμένον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡel.mé.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡelˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈme.non/

Verb

ἠγγελμένον • (ēngelménon)

nominative/accusative/vocative neuter singular of ἠγγελμένος (ēngelménos)