ἠπειρώτης

Ancient Greek

Etymology

From ἤπειρος (ḗpeiros, mainland) +‎ -της (-tēs, masculine demonymic suffix).

Pronunciation

 

Noun

ἠπειρώτης • (ēpeirṓtēsm (genitive ἠπειρώτου); first declension

  1. landsman
  2. mainland dweller, mainlander

Inflection

Coordinate terms

Further reading