ἡμένης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.ne̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.nis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.nis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.nis/

Participle

ἡμένης • (hēménēs)

genitive singular feminine of ἥμενος (hḗmenos)