ἡσυχάζω

Ancient Greek

Etymology

ἥσυχος (hḗsukhos, “quiet”) +‎ -ᾰ́ζω (-ắzō)

Pronunciation

 

Verb

ἡσῠχᾰ́ζω • (hēsŭkhắzō)

  1. to be still or quiet, be at rest

Conjugation

   Present: ἡσῠχᾰ́ζω, ἡσῠχᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡσῠχᾰ́ζω ἡσῠχᾰ́ζεις ἡσῠχᾰ́ζει ἡσῠχᾰ́ζετον ἡσῠχᾰ́ζετον ἡσῠχᾰ́ζομεν ἡσῠχᾰ́ζετε ἡσῠχᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἡσῠχᾰ́ζω ἡσῠχᾰ́ζῃς ἡσῠχᾰ́ζῃ ἡσῠχᾰ́ζητον ἡσῠχᾰ́ζητον ἡσῠχᾰ́ζωμεν ἡσῠχᾰ́ζητε ἡσῠχᾰ́ζωσῐ(ν)
optative ἡσῠχᾰ́ζοιμῐ ἡσῠχᾰ́ζοις ἡσῠχᾰ́ζοι ἡσῠχᾰ́ζοιτον ἡσῠχᾰζοίτην ἡσῠχᾰ́ζοιμεν ἡσῠχᾰ́ζοιτε ἡσῠχᾰ́ζοιεν
imperative   ἡσῠ́χᾰζε ἡσῠχᾰζέτω ἡσῠχᾰ́ζετον ἡσῠχᾰζέτων   ἡσῠχᾰ́ζετε ἡσῠχᾰζόντων
middle indicative ἡσῠχᾰ́ζομαι ἡσῠχᾰ́ζῃ / ἡσῠχᾰ́ζει ἡσῠχᾰ́ζεται ἡσῠχᾰ́ζεσθον ἡσῠχᾰ́ζεσθον ἡσῠχᾰζόμεθᾰ ἡσῠχᾰ́ζεσθε ἡσῠχᾰ́ζονται
subjunctive ἡσῠχᾰ́ζωμαι ἡσῠχᾰ́ζῃ ἡσῠχᾰ́ζηται ἡσῠχᾰ́ζησθον ἡσῠχᾰ́ζησθον ἡσῠχᾰζώμεθᾰ ἡσῠχᾰ́ζησθε ἡσῠχᾰ́ζωνται
optative ἡσῠχᾰζοίμην ἡσῠχᾰ́ζοιο ἡσῠχᾰ́ζοιτο ἡσῠχᾰ́ζοισθον ἡσῠχᾰζοίσθην ἡσῠχᾰζοίμεθᾰ ἡσῠχᾰ́ζοισθε ἡσῠχᾰ́ζοιντο
imperative   ἡσῠχᾰ́ζου ἡσῠχᾰζέσθω ἡσῠχᾰ́ζεσθον ἡσῠχᾰζέσθων   ἡσῠχᾰ́ζεσθε ἡσῠχᾰζέσθων
active
infinitive ἡσῠχᾰ́ζειν ἡσῠχᾰ́ζεσθαι
participle m ἡσῠχᾰ́ζων ἡσῠχᾰζόμενος
f ἡσῠχᾰ́ζουσᾰ ἡσῠχᾰζομένη
n ἡσῠχᾰ́ζον ἡσῠχᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἡσῠ́χᾰζον, ἡσῠχᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡσῠ́χᾰζον ἡσῠ́χᾰζες ἡσῠ́χᾰζε(ν) ἡσῠχᾰ́ζετον ἡσῠχᾰζέτην ἡσῠχᾰ́ζομεν ἡσῠχᾰ́ζετε ἡσῠ́χᾰζον
middle indicative ἡσῠχᾰζόμην ἡσῠχᾰ́ζου ἡσῠχᾰ́ζετο ἡσῠχᾰ́ζεσθον ἡσῠχᾰζέσθην ἡσῠχᾰζόμεθᾰ ἡσῠχᾰ́ζεσθε ἡσῠχᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἡσῠχᾰ́σω, ἡσῠχᾰ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡσῠχᾰ́σω ἡσῠχᾰ́σεις ἡσῠχᾰ́σει ἡσῠχᾰ́σετον ἡσῠχᾰ́σετον ἡσῠχᾰ́σομεν ἡσῠχᾰ́σετε ἡσῠχᾰ́σουσῐ(ν)
optative ἡσῠχᾰ́σοιμῐ ἡσῠχᾰ́σοις ἡσῠχᾰ́σοι ἡσῠχᾰ́σοιτον ἡσῠχᾰσοίτην ἡσῠχᾰ́σοιμεν ἡσῠχᾰ́σοιτε ἡσῠχᾰ́σοιεν
middle indicative ἡσῠχᾰ́σομαι ἡσῠχᾰ́σῃ / ἡσῠχᾰ́σει ἡσῠχᾰ́σεται ἡσῠχᾰ́σεσθον ἡσῠχᾰ́σεσθον ἡσῠχᾰσόμεθᾰ ἡσῠχᾰ́σεσθε ἡσῠχᾰ́σονται
optative ἡσῠχᾰσοίμην ἡσῠχᾰ́σοιο ἡσῠχᾰ́σοιτο ἡσῠχᾰ́σοισθον ἡσῠχᾰσοίσθην ἡσῠχᾰσοίμεθᾰ ἡσῠχᾰ́σοισθε ἡσῠχᾰ́σοιντο
active middle
infinitive ἡσῠχᾰ́σειν ἡσῠχᾰ́σεσθαι
participle m ἡσῠχᾰ́σων ἡσῠχᾰσόμενος
f ἡσῠχᾰ́σουσᾰ ἡσῠχᾰσομένη
n ἡσῠχᾰ́σον ἡσῠχᾰσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἡσῠ́χᾰσᾰ, ἡσῠχᾰσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡσῠ́χᾰσᾰ ἡσῠ́χᾰσᾰς ἡσῠ́χᾰσε(ν) ἡσῠχᾰ́σᾰτον ἡσῠχᾰσᾰ́την ἡσῠχᾰ́σᾰμεν ἡσῠχᾰ́σᾰτε ἡσῠ́χᾰσᾰν
subjunctive ἡσῠχᾰ́σω ἡσῠχᾰ́σῃς ἡσῠχᾰ́σῃ ἡσῠχᾰ́σητον ἡσῠχᾰ́σητον ἡσῠχᾰ́σωμεν ἡσῠχᾰ́σητε ἡσῠχᾰ́σωσῐ(ν)
optative ἡσῠχᾰ́σαιμῐ ἡσῠχᾰ́σειᾰς / ἡσῠχᾰ́σαις ἡσῠχᾰ́σειε(ν) / ἡσῠχᾰ́σαι ἡσῠχᾰ́σαιτον ἡσῠχᾰσαίτην ἡσῠχᾰ́σαιμεν ἡσῠχᾰ́σαιτε ἡσῠχᾰ́σειᾰν / ἡσῠχᾰ́σαιεν
imperative   ἡσῠ́χᾰσον ἡσῠχᾰσᾰ́τω ἡσῠχᾰ́σᾰτον ἡσῠχᾰσᾰ́των   ἡσῠχᾰ́σᾰτε ἡσῠχᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἡσῠχᾰσᾰ́μην ἡσῠχᾰ́σω ἡσῠχᾰ́σᾰτο ἡσῠχᾰ́σᾰσθον ἡσῠχᾰσᾰ́σθην ἡσῠχᾰσᾰ́μεθᾰ ἡσῠχᾰ́σᾰσθε ἡσῠχᾰ́σᾰντο
subjunctive ἡσῠχᾰ́σωμαι ἡσῠχᾰ́σῃ ἡσῠχᾰ́σηται ἡσῠχᾰ́σησθον ἡσῠχᾰ́σησθον ἡσῠχᾰσώμεθᾰ ἡσῠχᾰ́σησθε ἡσῠχᾰ́σωνται
optative ἡσῠχᾰσαίμην ἡσῠχᾰ́σαιο ἡσῠχᾰ́σαιτο ἡσῠχᾰ́σαισθον ἡσῠχᾰσαίσθην ἡσῠχᾰσαίμεθᾰ ἡσῠχᾰ́σαισθε ἡσῠχᾰ́σαιντο
imperative   ἡσῠ́χᾰσαι ἡσῠχᾰσᾰ́σθω ἡσῠχᾰ́σᾰσθον ἡσῠχᾰσᾰ́σθων   ἡσῠχᾰ́σᾰσθε ἡσῠχᾰσᾰ́σθων
active middle
infinitive ἡσῠχᾰ́σαι ἡσῠχᾰ́σᾰσθαι
participle m ἡσῠχᾰ́σᾱς ἡσῠχᾰσᾰ́μενος
f ἡσῠχᾰ́σᾱσᾰ ἡσῠχᾰσᾰμένη
n ἡσῠχᾰ́σᾰν ἡσῠχᾰσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἡσῠ́χᾰκᾰ, ἡσῠ́χᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡσῠ́χᾰκᾰ ἡσῠ́χᾰκᾰς ἡσῠ́χᾰκε(ν) ἡσῠχᾰ́κᾰτον ἡσῠχᾰ́κᾰτον ἡσῠχᾰ́κᾰμεν ἡσῠχᾰ́κᾰτε ἡσῠχᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἡσῠχᾰ́κω ἡσῠχᾰ́κῃς ἡσῠχᾰ́κῃ ἡσῠχᾰ́κητον ἡσῠχᾰ́κητον ἡσῠχᾰ́κωμεν ἡσῠχᾰ́κητε ἡσῠχᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἡσῠχᾰ́κοιμῐ / ἡσῠχᾰκοίην ἡσῠχᾰ́κοις / ἡσῠχᾰκοίης ἡσῠχᾰ́κοι / ἡσῠχᾰκοίη ἡσῠχᾰ́κοιτον ἡσῠχᾰκοίτην ἡσῠχᾰ́κοιμεν ἡσῠχᾰ́κοιτε ἡσῠχᾰ́κοιεν
imperative   ἡσῠ́χᾰκε ἡσῠχᾰκέτω ἡσῠχᾰ́κετον ἡσῠχᾰκέτων   ἡσῠχᾰ́κετε ἡσῠχᾰκόντων
middle indicative ἡσῠ́χᾰσμαι ἡσῠ́χᾰσαι ἡσῠ́χᾰσται ἡσῠ́χᾰσθον ἡσῠ́χᾰσθον ἡσῠχᾰ́σμεθᾰ ἡσῠ́χᾰσθε ἡσῠχᾰ́δᾰται
subjunctive ἡσῠχᾰσμένος ὦ ἡσῠχᾰσμένος ᾖς ἡσῠχᾰσμένος ᾖ ἡσῠχᾰσμένω ἦτον ἡσῠχᾰσμένω ἦτον ἡσῠχᾰσμένοι ὦμεν ἡσῠχᾰσμένοι ἦτε ἡσῠχᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἡσῠχᾰσμένος εἴην ἡσῠχᾰσμένος εἴης ἡσῠχᾰσμένος εἴη ἡσῠχᾰσμένω εἴητον / εἶτον ἡσῠχᾰσμένω εἰήτην / εἴτην ἡσῠχᾰσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἡσῠχᾰσμένοι εἴητε / εἶτε ἡσῠχᾰσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἡσῠ́χᾰσο ἡσῠχᾰ́σθω ἡσῠ́χᾰσθον ἡσῠχᾰ́σθων   ἡσῠ́χᾰσθε ἡσῠχᾰ́σθων
active
infinitive ἡσῠχᾰκέναι ἡσῠχᾰ́σθαι
participle m ἡσῠχᾰκώς ἡσῠχᾰσμένος
f ἡσῠχᾰκυῖᾰ ἡσῠχᾰσμένη
n ἡσῠχᾰκός ἡσῠχᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἡσῠχᾰ́κειν / ἡσῠχᾰ́κη, ἡσῠχᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἡσῠχᾰ́κειν / ἡσῠχᾰ́κη ἡσῠχᾰ́κεις / ἡσῠχᾰ́κης ἡσῠχᾰ́κει(ν) ἡσῠχᾰ́κετον ἡσῠχᾰκέτην ἡσῠχᾰ́κεμεν ἡσῠχᾰ́κετε ἡσῠχᾰ́κεσᾰν
middle indicative ἡσῠχᾰ́σμην ἡσῠ́χᾰσο ἡσῠ́χᾰστο ἡσῠ́χᾰσθον ἡσῠχᾰ́σθην ἡσῠχᾰ́σμεθᾰ ἡσῠ́χᾰσθε ἡσῠχᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.