ὀνίνημι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *h₃n̥-né-h₂-ti, from the root *h₃neh₂- (“to enjoy”). Cognate with Proto-Germanic *unnaną.

Pronunciation

 

Verb

ὀνί̆νημῐ • (oní̆nēmĭ)

  1. to help, to support, to be useful
  2. to please, to delight

Conjugation

   Present: ὀνίνημῐ, ὀνίνᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀνίνημῐ ὀνίνης ὀνίνησῐ(ν) ὀνίνᾰτον ὀνίνᾰτον ὀνίνᾰμεν ὀνίνᾰτε ὀνινᾶσῐ(ν)
subjunctive ὀνινῶ ὀνινῇς ὀνινῇ ὀνινῆτον ὀνινῆτον ὀνινῶμεν ὀνινῆτε ὀνινῶσῐ(ν)
optative ὀνιναίην ὀνιναίης ὀνιναίη ὀνιναῖτον / ὀνιναίητον ὀνιναίτην / ὀνιναιήτην ὀνιναῖμεν / ὀνιναίημεν ὀνιναῖτε / ὀνιναίητε ὀνιναῖεν / ὀνιναίησᾰν
imperative   ὀνίνη ὀνινᾰ́τω ὀνίνᾰτον ὀνινᾰ́των   ὀνίνᾰτε ὀνινᾰ́ντων
middle indicative ὀνίνᾰμαι ὀνίνᾰσαι ὀνίνᾰται ὀνίνᾰσθον ὀνίνᾰσθον ὀνινᾰ́μεθᾰ ὀνίνᾰσθε ὀνίνᾰνται
subjunctive ὀνινῶμαι ὀνινῇ ὀνινῆται ὀνινῆσθον ὀνινῆσθον ὀνινώμεθᾰ ὀνινῆσθε ὀνινῶνται
optative ὀνιναίμην ὀνίναιο ὀνίναιτο ὀνίναισθον ὀνιναίσθην ὀνιναίμεθᾰ ὀνίναισθε ὀνίναιντο
imperative   ὀνίνᾰσο ὀνινᾰ́σθω ὀνίνᾰσθον ὀνινᾰ́σθων   ὀνίνᾰσθε ὀνινᾰ́σθων
active
infinitive ὀνινᾰ́ναι ὀνίνᾰσθαι
participle m ὀνινᾱ́ς ὀνινᾰ́μενος
f ὀνινᾶσᾰ ὀνινᾰμένη
n ὀνινᾰ́ν ὀνινᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠφέλεον, ὠφελεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφέλεον ὠφέλεες ὠφέλεε(ν) ὠφελέετον ὠφελεέτην ὠφελέομεν ὠφελέετε ὠφέλεον
middle indicative ὠφελεόμην ὠφελέου ὠφελέετο ὠφελέεσθον ὠφελεέσθην ὠφελεόμεθᾰ ὠφελέεσθε ὠφελέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠφέλουν, ὠφελούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφέλουν ὠφέλεις ὠφέλει ὠφελεῖτον ὠφελείτην ὠφελοῦμεν ὠφελεῖτε ὠφέλουν
middle indicative ὠφελούμην ὠφελοῦ ὠφελεῖτο ὠφελεῖσθον ὠφελείσθην ὠφελούμεθᾰ ὠφελεῖσθε ὠφελοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠνινᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ὠνινᾰ́μην ὠνίνᾰσο ὠνίνᾰτο ὠνίνᾰσθον ὠνινᾰ́σθην ὠνινᾰ́μεθᾰ ὠνίνᾰσθε ὠνίνᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὀνήσω, ὀνήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀνήσω ὀνήσεις ὀνήσει ὀνήσετον ὀνήσετον ὀνήσομεν ὀνήσετε ὀνήσουσῐ(ν)
optative ὀνήσοιμῐ ὀνήσοις ὀνήσοι ὀνήσοιτον ὀνησοίτην ὀνήσοιμεν ὀνήσοιτε ὀνήσοιεν
middle indicative ὀνήσομαι ὀνήσῃ / ὀνήσει ὀνήσεται ὀνήσεσθον ὀνήσεσθον ὀνησόμεθᾰ ὀνήσεσθε ὀνήσονται
optative ὀνησοίμην ὀνήσοιο ὀνήσοιτο ὀνήσοισθον ὀνησοίσθην ὀνησοίμεθᾰ ὀνήσοισθε ὀνήσοιντο
active middle
infinitive ὀνήσειν ὀνήσεσθαι
participle m ὀνήσων ὀνησόμενος
f ὀνήσουσᾰ ὀνησομένη
n ὀνῆσον ὀνησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὤνησᾰ, ὠνησᾰ́μην, ὠνήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤνησᾰ ὤνησᾰς ὤνησε(ν) ὠνήσᾰτον ὠνησᾰ́την ὠνήσᾰμεν ὠνήσᾰτε ὤνησᾰν
subjunctive ὀνήσω ὀνήσῃς ὀνήσῃ ὀνήσητον ὀνήσητον ὀνήσωμεν ὀνήσητε ὀνήσωσῐ(ν)
optative ὀνήσαιμῐ ὀνήσειᾰς / ὀνήσαις ὀνήσειε(ν) / ὀνήσαι ὀνήσαιτον ὀνησαίτην ὀνήσαιμεν ὀνήσαιτε ὀνήσειᾰν / ὀνήσαιεν
imperative   ὄνησον ὀνησᾰ́τω ὀνήσᾰτον ὀνησᾰ́των   ὀνήσᾰτε ὀνησᾰ́ντων
middle indicative ὠνησᾰ́μην ὠνήσω ὠνήσᾰτο ὠνήσᾰσθον ὠνησᾰ́σθην ὠνησᾰ́μεθᾰ ὠνήσᾰσθε ὠνήσᾰντο
subjunctive ὀνήσωμαι ὀνήσῃ ὀνήσηται ὀνήσησθον ὀνήσησθον ὀνησώμεθᾰ ὀνήσησθε ὀνήσωνται
optative ὀνησαίμην ὀνήσαιο ὀνήσαιτο ὀνήσαισθον ὀνησαίσθην ὀνησαίμεθᾰ ὀνήσαισθε ὀνήσαιντο
imperative   ὄνησαι ὀνησᾰ́σθω ὀνήσᾰσθον ὀνησᾰ́σθων   ὀνήσᾰσθε ὀνησᾰ́σθων
passive indicative ὠνήθην ὠνήθης ὠνήθη ὠνήθητον ὠνηθήτην ὠνήθημεν ὠνήθητε ὠνήθησᾰν
subjunctive ὀνηθῶ ὀνηθῇς ὀνηθῇ ὀνηθῆτον ὀνηθῆτον ὀνηθῶμεν ὀνηθῆτε ὀνηθῶσῐ(ν)
optative ὀνηθείην ὀνηθείης ὀνηθείη ὀνηθεῖτον / ὀνηθείητον ὀνηθείτην / ὀνηθειήτην ὀνηθεῖμεν / ὀνηθείημεν ὀνηθεῖτε / ὀνηθείητε ὀνηθεῖεν / ὀνηθείησᾰν
imperative   ὀνήθητῐ ὀνηθήτω ὀνήθητον ὀνηθήτων   ὀνήθητε ὀνηθέντων
active middle passive
infinitive ὀνῆσαι ὀνήσᾰσθαι ὀνηθῆναι
participle m ὀνήσᾱς ὀνησᾰ́μενος ὀνηθείς
f ὀνήσᾱσᾰ ὀνησᾰμένη ὀνηθεῖσᾰ
n ὀνῆσᾰν ὀνησᾰ́μενον ὀνηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὠνᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ὠνᾰ́μην ὤνω ὤνᾰτο ὤνᾰσθον ὠνᾰ́σθην ὠνᾰ́μεθᾰ ὤνᾰσθε ὤνᾰντο
subjunctive ὀνῶμαι ὀνῇ ὀνῆται ὀνῆσθον ὀνῆσθον ὀνώμεθᾰ ὀνῆσθε ὀνῶνται
optative ὀναίμην ὀναῖο ὀναῖτο ὀναῖσθον ὀναίσθην ὀναίμεθᾰ ὀναῖσθε ὀναῖντο
imperative   ὄνω ὀνᾰ́σθω ὄνᾰσθον ὀνᾰ́σθων   ὄνᾰσθε ὀνᾰ́σθων
middle
infinitive ὄνᾰσθαι
participle m ὀνᾰ́μενος
f ὀνᾰμένη
n ὀνᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὠνήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ὠνήμην ὤνηο ὤνητο ὤνησθον ὠνήσθην ὠνήμεθᾰ ὤνησθε ὤνηντο
subjunctive                
optative ὀνῄμην ὀνῇο ὀνῇτο ὀνῇσθον ὀνῄσθην ὀνῄμεθᾰ ὀνῇσθε ὀνῇντο
imperative   ὄνησο ὀνήσθω ὄνησθον ὀνήσθων   ὄνησθε ὀνήσθων
middle
infinitive ὄνησθαι
participle m ὀνήμενος
f ὀνημένη
n ὀνήμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ὄναρ (ónar)
  • ὀνή (onḗ)
  • ὀνήμων (onḗmōn)
  • ὀνήσιμος (onḗsimos)
  • ὄνησις (ónēsis)
  • ὀνητός (onētós)
  • ὀνήτωρ (onḗtōr)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.