ὀξύμωρος
See also: οξύμωρος
Ancient Greek
Etymology
ὀξύς (oxús, “sharp, keen, pointed”) + μωρός (mōrós, “dull, stupid, foolish”)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ok.sý.mɔː.ros/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /okˈsy.mo.ros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /okˈsy.mo.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /okˈsy.mo.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /okˈsi.mo.ros/
Adjective
ὀξῠ́μωρος • (oxŭ́mōros) m or f (neuter ὀξῠ́μωρον); second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ὀξῠ́μωρος oxŭ́mōros |
ὀξῠ́μωρον oxŭ́mōron |
ὀξῠμώρω oxŭmṓrō |
ὀξῠμώρω oxŭmṓrō |
ὀξῠ́μωροι oxŭ́mōroi |
ὀξῠ́μωρᾰ oxŭ́mōră | ||||||||
| Genitive | ὀξῠμώρου oxŭmṓrou |
ὀξῠμώρου oxŭmṓrou |
ὀξῠμώροιν oxŭmṓroin |
ὀξῠμώροιν oxŭmṓroin |
ὀξῠμώρων oxŭmṓrōn |
ὀξῠμώρων oxŭmṓrōn | ||||||||
| Dative | ὀξῠμώρῳ oxŭmṓrōi |
ὀξῠμώρῳ oxŭmṓrōi |
ὀξῠμώροιν oxŭmṓroin |
ὀξῠμώροιν oxŭmṓroin |
ὀξῠμώροις oxŭmṓrois |
ὀξῠμώροις oxŭmṓrois | ||||||||
| Accusative | ὀξῠ́μωρον oxŭ́mōron |
ὀξῠ́μωρον oxŭ́mōron |
ὀξῠμώρω oxŭmṓrō |
ὀξῠμώρω oxŭmṓrō |
ὀξῠμώρους oxŭmṓrous |
ὀξῠ́μωρᾰ oxŭ́mōră | ||||||||
| Vocative | ὀξῠ́μωρε oxŭ́mōre |
ὀξῠ́μωρον oxŭ́mōron |
ὀξῠμώρω oxŭmṓrō |
ὀξῠμώρω oxŭmṓrō |
ὀξῠ́μωροι oxŭ́mōroi |
ὀξῠ́μωρᾰ oxŭ́mōră | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ὀξῠμώρως oxŭmṓrōs |
ὀξῠμωρότερος oxŭmōróteros |
ὀξῠμωρότᾰτος oxŭmōrótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “ὀξύμωρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ὀξύμωρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette