ὀψομένου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /op.so.mé.nuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /op.soˈme.nu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /op.soˈme.nu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /op.soˈme.nu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /op.soˈme.nu/

Participle

ὀψομένου • (opsoménou)

masculine/neuter genitive singular of ὀψόμενος (opsómenos)