ὀψόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /op.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /opˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /opˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /opˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /opˈso.me.nos/

Participle

ὀψόμενος • (opsómenos) m (feminine ὀψομένη, neuter ὀψόμενον); first/third declension

future middle participle of ὁράω (horáō)

Declension

First and second declension of ὀψόμενος; ὀψομένη; ὀψόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀψόμενος opsómenos	ὀψομένη opsoménē	ὀψόμενον opsómenon	ὀψομένω opsoménō	ὀψομένᾱ opsoménā	ὀψομένω opsoménō	ὀψόμενοι opsómenoi	ὀψόμεναι opsómenai	ὀψόμενᾰ opsómenă
Genitive	ὀψομένου opsoménou	ὀψομένης opsoménēs	ὀψομένου opsoménou	ὀψομένοιν opsoménoin	ὀψομέναιν opsoménain	ὀψομένοιν opsoménoin	ὀψομένων opsoménōn	ὀψομένων opsoménōn	ὀψομένων opsoménōn
Dative	ὀψομένῳ opsoménōi	ὀψομένῃ opsoménēi	ὀψομένῳ opsoménōi	ὀψομένοιν opsoménoin	ὀψομέναιν opsoménain	ὀψομένοιν opsoménoin	ὀψομένοις opsoménois	ὀψομέναις opsoménais	ὀψομένοις opsoménois
Accusative	ὀψόμενον opsómenon	ὀψομένην opsoménēn	ὀψόμενον opsómenon	ὀψομένω opsoménō	ὀψομένᾱ opsoménā	ὀψομένω opsoménō	ὀψομένους opsoménous	ὀψομένᾱς opsoménās	ὀψόμενᾰ opsómenă
Vocative	ὀψόμενε opsómene	ὀψομένη opsoménē	ὀψόμενον opsómenon	ὀψομένω opsoménō	ὀψομένᾱ opsoménā	ὀψομένω opsoménō	ὀψόμενοι opsómenoi	ὀψόμεναι opsómenai	ὀψόμενᾰ opsómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀψομένως opsoménōs			ὀψομενώτερος opsomenṓteros			ὀψομενώτᾰτος opsomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.