ὁμαιχμία
Ancient Greek
Etymology
ὁμός (homós, “joint”) + αἰχμή (aikhmḗ, “war”) + -ίᾱ (-íā)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ho.mai̯kʰ.mí.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)o.mɛkʰˈmi.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /o.mɛxˈmi.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /o.mexˈmi.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /o.mexˈmi.a/
Noun
ὁμαιχμίᾱ • (homaikhmíā) f (genitive ὁμαιχμίᾱς); first declension
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ὁμαιχμίᾱ hē homaikhmíā |
τὼ ὁμαιχμίᾱ tṑ homaikhmíā |
αἱ ὁμαιχμίαι hai homaikhmíai | ||||||||||
| Genitive | τῆς ὁμαιχμίᾱς tês homaikhmíās |
τοῖν ὁμαιχμίαιν toîn homaikhmíain |
τῶν ὁμαιχμιῶν tôn homaikhmiôn | ||||||||||
| Dative | τῇ ὁμαιχμίᾳ tēî homaikhmíāi |
τοῖν ὁμαιχμίαιν toîn homaikhmíain |
ταῖς ὁμαιχμίαις taîs homaikhmíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν ὁμαιχμίᾱν tḕn homaikhmíān |
τὼ ὁμαιχμίᾱ tṑ homaikhmíā |
τᾱ̀ς ὁμαιχμίᾱς tā̀s homaikhmíās | ||||||||||
| Vocative | ὁμαιχμίᾱ homaikhmíā |
ὁμαιχμίᾱ homaikhmíā |
ὁμαιχμίαι homaikhmíai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- ὁμαιχμία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “ὁμαιχμία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press