ὑπόκυκλος

Ancient Greek

Etymology

From ὑπο- (hupo-, “under”) +‎ κύκλος (kúklos, “wheel”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pó.ky.klos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈpo.ky.klos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈpo.cy.klos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈpo.cy.klos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.ci.klos/

Adjective

ῠ̔πόκῠκλος • (hŭpókŭklos) m or f (neuter ῠ̔πόκῠκλον); second declension

running on wheels, wheeled

Declension

Second declension of ῠ̔πόκῠκλος; ῠ̔πόκῠκλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ῠ̔πόκῠκλος hŭpókŭklos	ῠ̔πόκῠκλον hŭpókŭklon	ῠ̔ποκῠ́κλω hŭpokŭ́klō	ῠ̔ποκῠ́κλω hŭpokŭ́klō	ῠ̔πόκῠκλοι hŭpókŭkloi	ῠ̔πόκῠκλᾰ hŭpókŭklă
Genitive	ῠ̔ποκῠ́κλου hŭpokŭ́klou	ῠ̔ποκῠ́κλου hŭpokŭ́klou	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hŭpokŭ́kloin	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hŭpokŭ́kloin	ῠ̔ποκῠ́κλων hŭpokŭ́klōn	ῠ̔ποκῠ́κλων hŭpokŭ́klōn
Dative	ῠ̔ποκῠ́κλῳ hŭpokŭ́klōi	ῠ̔ποκῠ́κλῳ hŭpokŭ́klōi	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hŭpokŭ́kloin	ῠ̔ποκῠ́κλοιν hŭpokŭ́kloin	ῠ̔ποκῠ́κλοις hŭpokŭ́klois	ῠ̔ποκῠ́κλοις hŭpokŭ́klois
Accusative	ῠ̔πόκῠκλον hŭpókŭklon	ῠ̔πόκῠκλον hŭpókŭklon	ῠ̔ποκῠ́κλω hŭpokŭ́klō	ῠ̔ποκῠ́κλω hŭpokŭ́klō	ῠ̔ποκῠ́κλους hŭpokŭ́klous	ῠ̔πόκῠκλᾰ hŭpókŭklă
Vocative	ῠ̔πόκῠκλε hŭpókŭkle	ῠ̔πόκῠκλον hŭpókŭklon	ῠ̔ποκῠ́κλω hŭpokŭ́klō	ῠ̔ποκῠ́κλω hŭpokŭ́klō	ῠ̔πόκῠκλοι hŭpókŭkloi	ῠ̔πόκῠκλᾰ hŭpókŭklă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ῠ̔ποκῠ́κλως hŭpokŭ́klōs		ῠ̔ποκῠκλότερος hŭpokŭklóteros		ῠ̔ποκῠκλότᾰτος hŭpokŭklótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ὑποκύκλιος (hupokúklios)
ὑπόκυκλον (hupókuklon)

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Derived terms

Further reading