ὠμοθετέω

Ancient Greek

Etymology

From ὠμός (ōmós, “raw”) +‎ θετός (thetós, “placed”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ὠμοθετέω • (ōmothetéō)

  1. to place raw pieces of meat on the sacrificial altar

Conjugation

   Present: ὠμοθετέω, ὠμοθετέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθετέω ὠμοθετέεις ὠμοθετέει ὠμοθετέετον ὠμοθετέετον ὠμοθετέομεν ὠμοθετέετε ὠμοθετέουσῐ(ν)
subjunctive ὠμοθετέω ὠμοθετέῃς ὠμοθετέῃ ὠμοθετέητον ὠμοθετέητον ὠμοθετέωμεν ὠμοθετέητε ὠμοθετέωσῐ(ν)
optative ὠμοθετέοιμῐ ὠμοθετέοις ὠμοθετέοι ὠμοθετέοιτον ὠμοθετεοίτην ὠμοθετέοιμεν ὠμοθετέοιτε ὠμοθετέοιεν
imperative   ὠμοθέτεε ὠμοθετεέτω ὠμοθετέετον ὠμοθετεέτων   ὠμοθετέετε ὠμοθετεόντων
middle/
passive 		indicative ὠμοθετέομαι ὠμοθετέῃ / ὠμοθετέει ὠμοθετέεται ὠμοθετέεσθον ὠμοθετέεσθον ὠμοθετεόμεθᾰ ὠμοθετέεσθε ὠμοθετέονται
subjunctive ὠμοθετέωμαι ὠμοθετέῃ ὠμοθετέηται ὠμοθετέησθον ὠμοθετέησθον ὠμοθετεώμεθᾰ ὠμοθετέησθε ὠμοθετέωνται
optative ὠμοθετεοίμην ὠμοθετέοιο ὠμοθετέοιτο ὠμοθετέοισθον ὠμοθετεοίσθην ὠμοθετεοίμεθᾰ ὠμοθετέοισθε ὠμοθετέοιντο
imperative   ὠμοθετέου ὠμοθετεέσθω ὠμοθετέεσθον ὠμοθετεέσθων   ὠμοθετέεσθε ὠμοθετεέσθων
active middle/passive
infinitive ὠμοθετέειν ὠμοθετέεσθαι
participle m ὠμοθετέων ὠμοθετεόμενος
f ὠμοθετέουσᾰ ὠμοθετεομένη
n ὠμοθετέον ὠμοθετεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ὠμοθετῶ, ὠμοθετοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθετῶ ὠμοθετεῖς ὠμοθετεῖ ὠμοθετεῖτον ὠμοθετεῖτον ὠμοθετοῦμεν ὠμοθετεῖτε ὠμοθετοῦσῐ(ν)
subjunctive ὠμοθετῶ ὠμοθετῇς ὠμοθετῇ ὠμοθετῆτον ὠμοθετῆτον ὠμοθετῶμεν ὠμοθετῆτε ὠμοθετῶσῐ(ν)
optative ὠμοθετοίην / ὠμοθετοῖμῐ ὠμοθετοίης / ὠμοθετοῖς ὠμοθετοίη / ὠμοθετοῖ ὠμοθετοῖτον / ὠμοθετοίητον ὠμοθετοίτην / ὠμοθετοιήτην ὠμοθετοῖμεν / ὠμοθετοίημεν ὠμοθετοῖτε / ὠμοθετοίητε ὠμοθετοῖεν / ὠμοθετοίησᾰν
imperative   ὠμοθέτει ὠμοθετείτω ὠμοθετεῖτον ὠμοθετείτων   ὠμοθετεῖτε ὠμοθετούντων
middle/
passive 		indicative ὠμοθετοῦμαι ὠμοθετεῖ,
ὠμοθετῇ 		ὠμοθετεῖται ὠμοθετεῖσθον ὠμοθετεῖσθον ὠμοθετούμεθᾰ ὠμοθετεῖσθε ὠμοθετοῦνται
subjunctive ὠμοθετῶμαι ὠμοθετῇ ὠμοθετῆται ὠμοθετῆσθον ὠμοθετῆσθον ὠμοθετώμεθᾰ ὠμοθετῆσθε ὠμοθετῶνται
optative ὠμοθετοίμην ὠμοθετοῖο ὠμοθετοῖτο ὠμοθετοῖσθον ὠμοθετοίσθην ὠμοθετοίμεθᾰ ὠμοθετοῖσθε ὠμοθετοῖντο
imperative   ὠμοθετοῦ ὠμοθετείσθω ὠμοθετεῖσθον ὠμοθετείσθων   ὠμοθετεῖσθε ὠμοθετείσθων
active middle/passive
infinitive ὠμοθετεῖν ὠμοθετεῖσθαι
participle m ὠμοθετῶν ὠμοθετούμενος
f ὠμοθετοῦσᾰ ὠμοθετουμένη
n ὠμοθετοῦν ὠμοθετούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠμοθέτεον, ὠμοθετεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθέτεον ὠμοθέτεες ὠμοθέτεε(ν) ὠμοθετέετον ὠμοθετεέτην ὠμοθετέομεν ὠμοθετέετε ὠμοθέτεον
middle/
passive 		indicative ὠμοθετεόμην ὠμοθετέου ὠμοθετέετο ὠμοθετέεσθον ὠμοθετεέσθην ὠμοθετεόμεθᾰ ὠμοθετέεσθε ὠμοθετέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠμοθέτουν, ὠμοθετούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθέτουν ὠμοθέτεις ὠμοθέτει ὠμοθετεῖτον ὠμοθετείτην ὠμοθετοῦμεν ὠμοθετεῖτε ὠμοθέτουν
middle/
passive 		indicative ὠμοθετούμην ὠμοθετοῦ ὠμοθετεῖτο ὠμοθετεῖσθον ὠμοθετείσθην ὠμοθετούμεθᾰ ὠμοθετεῖσθε ὠμοθετοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὠμοθετήσω, ὠμοθετήσομαι, ὠμοθετηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθετήσω ὠμοθετήσεις ὠμοθετήσει ὠμοθετήσετον ὠμοθετήσετον ὠμοθετήσομεν ὠμοθετήσετε ὠμοθετήσουσῐ(ν)
optative ὠμοθετήσοιμῐ ὠμοθετήσοις ὠμοθετήσοι ὠμοθετήσοιτον ὠμοθετησοίτην ὠμοθετήσοιμεν ὠμοθετήσοιτε ὠμοθετήσοιεν
middle indicative ὠμοθετήσομαι ὠμοθετήσῃ / ὠμοθετήσει ὠμοθετήσεται ὠμοθετήσεσθον ὠμοθετήσεσθον ὠμοθετησόμεθᾰ ὠμοθετήσεσθε ὠμοθετήσονται
optative ὠμοθετησοίμην ὠμοθετήσοιο ὠμοθετήσοιτο ὠμοθετήσοισθον ὠμοθετησοίσθην ὠμοθετησοίμεθᾰ ὠμοθετήσοισθε ὠμοθετήσοιντο
passive indicative ὠμοθετηθήσομαι ὠμοθετηθήσῃ ὠμοθετηθήσεται ὠμοθετηθήσεσθον ὠμοθετηθήσεσθον ὠμοθετηθησόμεθᾰ ὠμοθετηθήσεσθε ὠμοθετηθήσονται
optative ὠμοθετηθησοίμην ὠμοθετηθήσοιο ὠμοθετηθήσοιτο ὠμοθετηθήσοισθον ὠμοθετηθησοίσθην ὠμοθετηθησοίμεθᾰ ὠμοθετηθήσοισθε ὠμοθετηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὠμοθετήσειν ὠμοθετήσεσθαι ὠμοθετηθήσεσθαι
participle m ὠμοθετήσων ὠμοθετησόμενος ὠμοθετηθησόμενος
f ὠμοθετήσουσᾰ ὠμοθετησομένη ὠμοθετηθησομένη
n ὠμοθετῆσον ὠμοθετησόμενον ὠμοθετηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὠμοθέτησᾰ, ὠμοθετησᾰ́μην, ὠμοθετήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθέτησᾰ ὠμοθέτησᾰς ὠμοθέτησε(ν) ὠμοθετήσᾰτον ὠμοθετησᾰ́την ὠμοθετήσᾰμεν ὠμοθετήσᾰτε ὠμοθέτησᾰν
subjunctive ὠμοθετήσω ὠμοθετήσῃς ὠμοθετήσῃ ὠμοθετήσητον ὠμοθετήσητον ὠμοθετήσωμεν ὠμοθετήσητε ὠμοθετήσωσῐ(ν)
optative ὠμοθετήσαιμῐ ὠμοθετήσειᾰς / ὠμοθετήσαις ὠμοθετήσειε(ν) / ὠμοθετήσαι ὠμοθετήσαιτον ὠμοθετησαίτην ὠμοθετήσαιμεν ὠμοθετήσαιτε ὠμοθετήσειᾰν / ὠμοθετήσαιεν
imperative   ὠμοθέτησον ὠμοθετησᾰ́τω ὠμοθετήσᾰτον ὠμοθετησᾰ́των   ὠμοθετήσᾰτε ὠμοθετησᾰ́ντων
middle indicative ὠμοθετησᾰ́μην ὠμοθετήσω ὠμοθετήσᾰτο ὠμοθετήσᾰσθον ὠμοθετησᾰ́σθην ὠμοθετησᾰ́μεθᾰ ὠμοθετήσᾰσθε ὠμοθετήσᾰντο
subjunctive ὠμοθετήσωμαι ὠμοθετήσῃ ὠμοθετήσηται ὠμοθετήσησθον ὠμοθετήσησθον ὠμοθετησώμεθᾰ ὠμοθετήσησθε ὠμοθετήσωνται
optative ὠμοθετησαίμην ὠμοθετήσαιο ὠμοθετήσαιτο ὠμοθετήσαισθον ὠμοθετησαίσθην ὠμοθετησαίμεθᾰ ὠμοθετήσαισθε ὠμοθετήσαιντο
imperative   ὠμοθέτησαι ὠμοθετησᾰ́σθω ὠμοθετήσᾰσθον ὠμοθετησᾰ́σθων   ὠμοθετήσᾰσθε ὠμοθετησᾰ́σθων
passive indicative ὠμοθετήθην ὠμοθετήθης ὠμοθετήθη ὠμοθετήθητον ὠμοθετηθήτην ὠμοθετήθημεν ὠμοθετήθητε ὠμοθετήθησᾰν
subjunctive ὠμοθετηθῶ ὠμοθετηθῇς ὠμοθετηθῇ ὠμοθετηθῆτον ὠμοθετηθῆτον ὠμοθετηθῶμεν ὠμοθετηθῆτε ὠμοθετηθῶσῐ(ν)
optative ὠμοθετηθείην ὠμοθετηθείης ὠμοθετηθείη ὠμοθετηθεῖτον / ὠμοθετηθείητον ὠμοθετηθείτην / ὠμοθετηθειήτην ὠμοθετηθεῖμεν / ὠμοθετηθείημεν ὠμοθετηθεῖτε / ὠμοθετηθείητε ὠμοθετηθεῖεν / ὠμοθετηθείησᾰν
imperative   ὠμοθετήθητῐ ὠμοθετηθήτω ὠμοθετήθητον ὠμοθετηθήτων   ὠμοθετήθητε ὠμοθετηθέντων
active middle passive
infinitive ὠμοθετῆσαι ὠμοθετήσᾰσθαι ὠμοθετηθῆναι
participle m ὠμοθετήσᾱς ὠμοθετησᾰ́μενος ὠμοθετηθείς
f ὠμοθετήσᾱσᾰ ὠμοθετησᾰμένη ὠμοθετηθεῖσᾰ
n ὠμοθετῆσᾰν ὠμοθετησᾰ́μενον ὠμοθετηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὠμοθέτηκᾰ, ὠμοθέτημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθέτηκᾰ ὠμοθέτηκᾰς ὠμοθέτηκε(ν) ὠμοθετήκᾰτον ὠμοθετήκᾰτον ὠμοθετήκᾰμεν ὠμοθετήκᾰτε ὠμοθετήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ὠμοθετήκω ὠμοθετήκῃς ὠμοθετήκῃ ὠμοθετήκητον ὠμοθετήκητον ὠμοθετήκωμεν ὠμοθετήκητε ὠμοθετήκωσῐ(ν)
optative ὠμοθετήκοιμῐ / ὠμοθετηκοίην ὠμοθετήκοις / ὠμοθετηκοίης ὠμοθετήκοι / ὠμοθετηκοίη ὠμοθετήκοιτον ὠμοθετηκοίτην ὠμοθετήκοιμεν ὠμοθετήκοιτε ὠμοθετήκοιεν
imperative   ὠμοθέτηκε ὠμοθετηκέτω ὠμοθετήκετον ὠμοθετηκέτων   ὠμοθετήκετε ὠμοθετηκόντων
middle/
passive 		indicative ὠμοθέτημαι ὠμοθέτησαι ὠμοθέτηται ὠμοθέτησθον ὠμοθέτησθον ὠμοθετήμεθᾰ ὠμοθέτησθε ὠμοθέτηνται
subjunctive ὠμοθετημένος ὦ ὠμοθετημένος ᾖς ὠμοθετημένος ᾖ ὠμοθετημένω ἦτον ὠμοθετημένω ἦτον ὠμοθετημένοι ὦμεν ὠμοθετημένοι ἦτε ὠμοθετημένοι ὦσῐ(ν)
optative ὠμοθετημένος εἴην ὠμοθετημένος εἴης ὠμοθετημένος εἴη ὠμοθετημένω εἴητον / εἶτον ὠμοθετημένω εἰήτην / εἴτην ὠμοθετημένοι εἴημεν / εἶμεν ὠμοθετημένοι εἴητε / εἶτε ὠμοθετημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ὠμοθέτησο ὠμοθετήσθω ὠμοθέτησθον ὠμοθετήσθων   ὠμοθέτησθε ὠμοθετήσθων
active middle/passive
infinitive ὠμοθετηκέναι ὠμοθετῆσθαι
participle m ὠμοθετηκώς ὠμοθετημένος
f ὠμοθετηκυῖᾰ ὠμοθετημένη
n ὠμοθετηκός ὠμοθετημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ὠμοθετήκειν / ὠμοθετήκη, ὠμοθετήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠμοθετήκειν / ὠμοθετήκη ὠμοθετήκεις / ὠμοθετήκης ὠμοθετήκει(ν) ὠμοθετήκετον ὠμοθετηκέτην ὠμοθετήκεμεν ὠμοθετήκετε ὠμοθετήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ὠμοθετήμην ὠμοθέτησο ὠμοθέτητο ὠμοθέτησθον ὠμοθετήσθην ὠμοθετήμεθᾰ ὠμοθέτησθε ὠμοθέτηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.