ῥηθείς
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /r̥ɛː.tʰěːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /re̝ˈtʰis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /riˈθis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /riˈθis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /riˈθis/
Participle
ῥηθείς • (rhētheís) m (feminine ῥηθεῖσᾰ, neuter ῥηθέν); first/third declension
- aorist passive participle of εἴρω (eírō)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ῥηθείς rhētheís |
ῥηθεῖσᾰ rhētheîsă |
ῥηθέν rhēthén |
ῥηθέντε rhēthénte |
ῥηθείσᾱ rhētheísā |
ῥηθέντε rhēthénte |
ῥηθέντες rhēthéntes |
ῥηθεῖσαι rhētheîsai |
ῥηθέντᾰ rhēthéntă | |||||
| Genitive | ῥηθέντος rhēthéntos |
ῥηθείσης rhētheísēs |
ῥηθέντος rhēthéntos |
ῥηθέντοιν rhēthéntoin |
ῥηθείσαιν rhētheísain |
ῥηθέντοιν rhēthéntoin |
ῥηθέντων rhēthéntōn |
ῥηθεισῶν rhētheisôn |
ῥηθέντων rhēthéntōn | |||||
| Dative | ῥηθέντῐ rhēthéntĭ |
ῥηθείσῃ rhētheísēi |
ῥηθέντῐ rhēthéntĭ |
ῥηθέντοιν rhēthéntoin |
ῥηθείσαιν rhētheísain |
ῥηθέντοιν rhēthéntoin |
ῥηθεῖσῐ / ῥηθεῖσῐν rhētheîsĭ(n) |
ῥηθείσαις rhētheísais |
ῥηθεῖσῐ / ῥηθεῖσῐν rhētheîsĭ(n) | |||||
| Accusative | ῥηθέντᾰ rhēthéntă |
ῥηθεῖσᾰν rhētheîsăn |
ῥηθέν rhēthén |
ῥηθέντε rhēthénte |
ῥηθείσᾱ rhētheísā |
ῥηθέντε rhēthénte |
ῥηθέντᾰς rhēthéntăs |
ῥηθείσᾱς rhētheísās |
ῥηθέντᾰ rhēthéntă | |||||
| Vocative | ῥηθείς rhētheís |
ῥηθεῖσᾰ rhētheîsă |
ῥηθέν rhēthén |
ῥηθέντε rhēthénte |
ῥηθείσᾱ rhētheísā |
ῥηθέντε rhēthénte |
ῥηθέντες rhēthéntes |
ῥηθεῖσαι rhētheîsai |
ῥηθέντᾰ rhēthéntă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ῥηθέντως rhēthéntōs |
— | — | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||