Ῥωσία
Ancient Greek
Alternative forms
- Ῥωσσία (Rhōssía)
Etymology
From Ῥῶς (Rhôs) + -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā).
Pronunciation
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /roˈsi.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /roˈsi.a/
Noun
Ῥωσίᾱ • (Rhōsíā) f (genitive Ῥωσίᾱς); first declension
- (Byzantine) Rus, Kievan Rus
- 1967 [10th century], chapter 9, in Romilly James Heald Jenkins, transl., edited by Gyula Moravcsik, Constantine Porphyrogenitus De Administrando Imperio[1], Dumbarton Oaks, translation of De Administrando Imperio by Constantine VII, →ISBN:
- Ὅτι τὰ ἀπὸ τῆς ἔξω Ῥωσίας μονόξυλα xatepydueva ἐν Κωνσταντινουπόλει εἰσὶ μὲν ἀπὸ τοῦ Νεμογαρδάς, ἐν ᾧ Σφενδοσθλάβος, ὁ υἱὸς Ἴγγωρ, τοῦ ἄρχοντος Ῥωσίας, ἐκαθέζετο, εἰσὶ δὲ καὶ ἀπὸ τὸ χάστρον τὴν Μιλινίσκαν καὶ ἀπὸ Τελιούτζαν καὶ Τζερνιγῶγαν καὶ ἀπὸ τοῦ Βουσεγραδέ.
- Hóti tà apò tês éxō Rhōsías monóxula xatepydueva en Kōnstantinoupólei eisì mèn apò toû Nemogardás, en hōî Sphendosthlábos, ho huiòs Íngōr, toû árkhontos Rhōsías, ekathézeto, eisì dè kaì apò tò khástron tḕn Milinískan kaì apò Telioútzan kaì Tzernigôgan kaì apò toû Bousegradé.
- The ‘monoxyla’ which come down from outer Russia to Constantinople are from Novgorod, where Sviatoslav, son of Igor, prince of Russia, had his seat, and others from the city of Smolensk and from Teliutza and Chernigov and from Vyshegrad.
Declension
Derived terms
- Μεγάλη Ῥωσσίᾱ (Megálē Rhōssíā)
- Μικρὰ Ῥωσσίᾱ (Mikrà Rhōssíā)
Descendants
- Greek: Ρωσία (Rosía)
- → Church Slavonic: Роусиꙗ (Rusija)
- Bulgarian: Руси́я (Rusíja)
- → Medieval Latin: Rōssia
- → Russian: Росси́я (Rossíja) (see there for further descendants)
- → Old Ruthenian: Росїꙗ (Rosija), Россїꙗ (Rossija)
Further reading
- Sophocles, Evangelinos Apostolides (1900) “Ῥωσία”, in Greek Lexicon of the Roman and Byzantine Periods (from B. C. 146 to A. D. 1100), New York: Charles Scribner’s Sons, page 974