ランチ
Japanese
Pronunciation
Etymology 1
Noun
ランチ • (ranchi)
Verb
ランチする • (ranchi suru) suru (stem ランチし (ranchi shi), past ランチした (ranchi shita))
- to lunch
Conjugation
Conjugation of "ランチする" (See Appendix:Japanese verbs)
| Katsuyōkei ("stem forms") | ||||
|---|---|---|---|---|
| Mizenkei ("imperfective") | ランチし | ranchi shi | ||
| Ren’yōkei ("continuative") | ランチし | ranchi shi | ||
| Shūshikei ("terminal") | ランチする | ranchi suru | ||
| Rentaikei ("attributive") | ランチする | ranchi suru | ||
| Kateikei ("hypothetical") | ランチすれ | ranchi sure | ||
| Meireikei ("imperative") | ランチせよ¹ ランチしろ² |
ranchi seyo¹ ranchi shiro² | ||
| Key constructions | ||||
| Passive | ランチされる | ranchi sareru | ||
| Causative | ランチさせる ランチさす |
ranchi saseru ranchi sasu | ||
| Potential | ランチできる | ranchi dekiru | ||
| Volitional | ランチしよう | ranchi shiyō | ||
| Negative | ランチしない | ranchi shinai | ||
| Negative continuative | ランチせず | ranchi sezu | ||
| Formal | ランチします | ranchi shimasu | ||
| Perfective | ランチした | ranchi shita | ||
| Conjunctive | ランチして | ranchi shite | ||
| Hypothetical conditional | ランチすれば | ranchi sureba | ||
| ¹ Written imperative ² Spoken imperative | ||||
Etymology 2
Noun
ランチ • (ranchi)