借詞
Chinese
to lend; to borrow; excuse to lend; to borrow; excuse; pretext; by means of |
word; phrase; classical Chinese poem | ||
|---|---|---|---|
| trad. (借詞) | 借 | 詞 | |
| simp. (借词) | 借 | 词 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)
- Hanyu Pinyin: jiècí
- Zhuyin: ㄐㄧㄝˋ ㄘˊ
- Tongyong Pinyin: jiècíh
- Wade–Giles: chieh4-tzʻŭ2
- Yale: jyè-tsź
- Gwoyeu Romatzyh: jiehtsyr
- Palladius: цзецы (czecy)
- Sinological IPA (key): /t͡ɕi̯ɛ⁵¹ t͡sʰz̩³⁵/
- Homophones:
[Show/Hide] 介詞 / 介词
借詞 / 借词
- (Standard Chinese)
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: ze3 ci4
- Yale: je chìh
- Cantonese Pinyin: dze3 tsi4
- Guangdong Romanization: zé3 qi4
- Sinological IPA (key): /t͡sɛː³³ t͡sʰiː²¹/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien: Xiamen, Zhangzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: chioh-sû
- Tâi-lô: tsioh-sû
- Phofsit Daibuun: cioihsuu
- IPA (Xiamen): /t͡sio(ʔ)³²⁻⁵³ su²⁴/
- IPA (Zhangzhou): /t͡sio(ʔ)³²⁻⁵³ su¹³/
- (Hokkien: Quanzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: chioh-sîr
- Tâi-lô: tsioh-sîr
- IPA (Quanzhou): /t͡sio(ʔ)⁵ sɯ²⁴/
- (Hokkien: Xiamen, Zhangzhou)
Noun
借詞