口腔
Chinese
| mouth; (a measure word, for people, livestock or utensils) | cavity of body; tune | ||
|---|---|---|---|
| trad. (口腔) | 口 | 腔 | |
| simp. #(口腔) | 口 | 腔 | |
| anagram | 腔口 | ||
Pronunciation 1
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: kǒuqiāng
- Zhuyin: ㄎㄡˇ ㄑㄧㄤ
- Tongyong Pinyin: kǒuciang
- Wade–Giles: kʻou3-chʻiang1
- Yale: kǒu-chyāng
- Gwoyeu Romatzyh: koouchiang
- Palladius: коуцян (koucjan)
- Sinological IPA (key): /kʰoʊ̯²¹⁴⁻²¹ t͡ɕʰi̯ɑŋ⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: hau2 hong1
- Yale: háu hōng
- Cantonese Pinyin: hau2 hong1
- Guangdong Romanization: heo2 hong1
- Sinological IPA (key): /hɐu̯³⁵ hɔːŋ⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien: Xiamen, Zhangzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: kháu-khang
- Tâi-lô: kháu-khang
- Phofsit Daibuun: qaw'qafng
- IPA (Xiamen, Zhangzhou): /kʰau⁵³⁻⁴⁴ kʰaŋ⁴⁴/
- (Hokkien: Quanzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: khió-khiong
- Tâi-lô: khió-khiong
- Phofsit Daibuun: qioy'qiofng
- IPA (Quanzhou): /kʰio⁵⁵⁴⁻²⁴ kʰiɔŋ³³/
- (Teochew)
- Peng'im: kao2 kion1
- Pe̍h-ōe-jī-like: kháu khioⁿ
- Sinological IPA (key): /kʰau⁵²⁻³⁵ kʰĩõ³³/
- (Hokkien: Xiamen, Zhangzhou)
- Xiang
Noun
口腔
Synonyms
Derived terms
Pronunciation 2
- Southern Min (Hokkien, POJ): kháu-khiuⁿ / kháu-khioⁿ
- Southern Min
- (Hokkien: Xiamen, General Taiwanese)
- Pe̍h-ōe-jī: kháu-khiuⁿ
- Tâi-lô: kháu-khiunn
- Phofsit Daibuun: qaw'qviw
- IPA (Xiamen, Taipei): /kʰau⁵³⁻⁴⁴ kʰiũ⁴⁴/
- IPA (Kaohsiung): /kʰau⁴¹⁻⁴⁴ kʰiũ⁴⁴/
- (Hokkien: Zhangzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: kháu-khioⁿ
- Tâi-lô: kháu-khionn
- Phofsit Daibuun: qaw'qvioy
- IPA (Zhangzhou): /kʰau⁵³⁻⁴⁴ kʰiɔ̃⁴⁴/
- (Hokkien: Xiamen, General Taiwanese)
Noun
口腔
- (Hokkien, linguistics) accent (phonetic and phonological aspects of a dialect)
Synonyms
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 口 | 腔 |
| こう Grade: 1 |
くう Jinmeiyō |
| kan'on | kan'yōon |
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 口 | 腔 |
| こう Grade: 1 |
こう Jinmeiyō |
| kan'on | |
Etymology
Kōkō: /koukau/ → /koːkɔː/ → /koːkoː/
Pronunciation
Noun
口腔 • (kōkō) ←こうかう (koukau)?
口腔 • (kōkū)
- the oral cavity
Usage notes
The reading kōkū is mainly used medical contexts.