妃子
Chinese
| imperial concubine | child; son; (noun suffix) child; son; (noun suffix); small thing; seed; egg; 1st earthly branch; 11 p.m.–1 a.m., midnight | ||
|---|---|---|---|
| trad. (妃子) | 妃 | 子 | |
| simp. #(妃子) | 妃 | 子 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: fēizǐ
- Zhuyin: ㄈㄟ ㄗˇ
- Tongyong Pinyin: feizǐh
- Wade–Giles: fei1-tzŭ3
- Yale: fēi-dž
- Gwoyeu Romatzyh: feitzyy
- Palladius: фэйцзы (fɛjczy)
- Sinological IPA (key): /feɪ̯⁵⁵ t͡sz̩²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: fei1 zi2
- Yale: fēi jí
- Cantonese Pinyin: fei1 dzi2
- Guangdong Romanization: féi1 ji2
- Sinological IPA (key): /fei̯⁵⁵ t͡siː³⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Gan
Noun
妃子
Derived terms
- 妃子笑