性子
Chinese
sex; nature; suffix corresponding to ‑ness or ‑ity | child; son; (noun suffix) child; son; (noun suffix); small thing; seed; egg; 1st earthly branch; 11 p.m.–1 a.m., midnight | ||
---|---|---|---|
simp. and trad. (性子) |
性 | 子 |
Pronunciation
- Mandarin
- Cantonese (Jyutping): sing3 zi2
- Gan (Wiktionary): xiang4 zi
- Wu (Shanghai, Wugniu): 5shin-zy
- Mandarin
- (Standard Chinese)
- Hanyu Pinyin: xìngzi
- Zhuyin: ㄒㄧㄥˋ ˙ㄗ
- Tongyong Pinyin: sìngzi̊h
- Wade–Giles: hsing4-tzŭ5
- Yale: syìng-dz
- Gwoyeu Romatzyh: shinq.tzy
- Palladius: синцзы (sinczy)
- Sinological IPA (key): /ɕiŋ⁵¹ d͡z̥z̩¹/
- Homophones:
[Show/Hide] 性子
杏子
- (Chengdu)
- Sichuanese Pinyin: xin4 zi3
- Scuanxua Ladinxua Xin Wenz: xin z
- Sinological IPA (key): /ɕin²¹³ t͡sz̩⁵³/
- (Standard Chinese)
- Cantonese
- Gan
- Wu
Noun
性子
- temper; disposition; temperament
- (of alcohol, drugs etc) strength; potency
Synonyms
- (temperament):
- 天性 (tiānxìng)
- 常性 (chángxìng)
- 性地 (xìngdì) (literary or Min Nan)
- 性情 (xìngqíng)
- 性頭 / 性头 (Puxian Min)
- 性體 / 性体 (Hakka)
- 情性 (qíngxìng) (literary)
- 本性 (běnxìng)
- 本質 / 本质 (běnzhì)
- 氣性 / 气性
- 率性 (shuàixìng) (literary)
- 理 (lǐ) (literary, or in compounds)
- 癖 (Hokkien, Teochew)
- 癖鼻 (Xiamen Hokkien, Zhangzhou Hokkien)
- 秉性 (bǐngxìng)
- 稟性 / 禀性 (bǐngxìng)
- 稟氣 / 禀气 (bǐngqì) (literary)
- 素性 (sùxìng)
- 脾性 (píxìng)
- 脾氣 / 脾气
- 腸子 / 肠子 (chángzi) (figurative)
- 量草 (Zhangzhou Hokkien)
- (strength):