慣犯
See also: 惯犯
Chinese
| accustomed to; used to | to violate; to offend | ||
|---|---|---|---|
| trad. (慣犯) | 慣 | 犯 | |
| simp. (惯犯) | 惯 | 犯 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: guànfàn
- Zhuyin: ㄍㄨㄢˋ ㄈㄢˋ
- Tongyong Pinyin: guànfàn
- Wade–Giles: kuan4-fan4
- Yale: gwàn-fàn
- Gwoyeu Romatzyh: guannfann
- Palladius: гуаньфань (guanʹfanʹ)
- Sinological IPA (key): /ku̯än⁵¹⁻⁵³ fän⁵¹/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: gwaan3 faan6-2
- Yale: gwaan fáan
- Cantonese Pinyin: gwaan3 faan6-2
- Guangdong Romanization: guan3 fan6-2
- Sinological IPA (key): /kʷaːn³³ faːn²²⁻³⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien: Quanzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: koàn-hoǎn
- Tâi-lô: kuàn-huǎn
- IPA (Quanzhou): /kuan⁴¹⁻⁵⁵⁴ huan²²/
- (Hokkien: Xiamen, Zhangzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: koàn-hoān
- Tâi-lô: kuàn-huān
- Phofsit Daibuun: koarnhoan
- IPA (Xiamen, Zhangzhou): /kuan²¹⁻⁵³ huan²²/
- (Hokkien: Quanzhou)
Noun
慣犯