抗原
Chinese
to resist; to fight; to defy | former; original; primary former; original; primary; raw; level; cause; source | ||
---|---|---|---|
simp. and trad. (抗原) |
抗 | 原 |
Pronunciation
- Mandarin
- Cantonese (Jyutping): kong3 jyun4
- Southern Min
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: kàngyuán
- Zhuyin: ㄎㄤˋ ㄩㄢˊ
- Tongyong Pinyin: kàngyuán
- Wade–Giles: kʻang4-yüan2
- Yale: kàng-ywán
- Gwoyeu Romatzyh: kanqyuan
- Palladius: канъюань (kanʺjuanʹ)
- Sinological IPA (key): /kʰɑŋ⁵¹ ɥɛn³⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: kong3 jyun4
- Yale: kong yùhn
- Cantonese Pinyin: kong3 jyn4
- Guangdong Romanization: kong3 yun4
- Sinological IPA (key): /kʰɔːŋ³³ jyːn²¹/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien)
- Pe̍h-ōe-jī: khòng-goân
- Tâi-lô: khòng-guân
- Phofsit Daibuun: qornggoaan
- IPA (Xiamen): /kʰɔŋ²¹⁻⁵³ ɡuan²⁴/
- IPA (Quanzhou): /kʰɔŋ⁴¹⁻⁵⁵⁴ ɡuan²⁴/
- IPA (Zhangzhou): /kʰɔŋ²¹⁻⁵³ ɡuan¹³/
- IPA (Taipei): /kʰɔŋ¹¹⁻⁵³ ɡuan²⁴/
- IPA (Kaohsiung): /kʰɔŋ²¹⁻⁴¹ ɡuan²³/
- (Teochew)
- Peng'im: kang3 nguang5
- Pe̍h-ōe-jī-like: khàng nguâng
- Sinological IPA (key): /kʰaŋ²¹³⁻⁵⁵ ŋuaŋ⁵⁵/
- (Hokkien)
Noun
抗原
Derived terms
Japanese
Kanji in this term | |
---|---|
抗 | 原 |
こう Grade: S |
げん Grade: 2 |
on'yomi |
Alternative spelling |
---|
抗元 (rare) |
Etymology
From 抗 (kō-, “anti-”) + 原 (gen, “cause; source”).
Pronunciation
Noun
- (immunology) an antigen
See also
- 抗体 (kōtai)
Korean
Hanja in this term | |
---|---|
抗 | 原 |
Noun
抗原 • (hang'won) (hangeul 항원)
Vietnamese
chữ Hán Nôm in this term | |
---|---|
抗 | 原 |
Noun
抗原
- chữ Hán form of kháng nguyên (“antigen”)