欺君
Chinese
| take unfair advantage of; to deceive; to cheat | monarch; lord; gentleman monarch; lord; gentleman; ruler | ||
|---|---|---|---|
| simp. and trad. (欺君) |
欺 | 君 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: qījūn
- Zhuyin: ㄑㄧ ㄐㄩㄣ
- Tongyong Pinyin: cijyun
- Wade–Giles: chʻi1-chün1
- Yale: chī-jyūn
- Gwoyeu Romatzyh: chijiun
- Palladius: цицзюнь (ciczjunʹ)
- Sinological IPA (key): /t͡ɕʰi⁵⁵ t͡ɕyn⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Southern Min
- (Hokkien)
- Pe̍h-ōe-jī: khi-kun
- Tâi-lô: khi-kun
- Phofsit Daibuun: qi'kwn
- IPA (Xiamen): /kʰi⁴⁴⁻²² kun⁴⁴/
- IPA (Quanzhou): /kʰi³³ kun³³/
- IPA (Zhangzhou): /kʰi⁴⁴⁻²² kun⁴⁴/
- IPA (Taipei): /kʰi⁴⁴⁻³³ kun⁴⁴/
- IPA (Kaohsiung): /kʰi⁴⁴⁻³³ kun⁴⁴/
- (Hokkien)
Verb
欺君
- (archaic) to deceive the emperor or ruler