興蕖
Chinese
| phonetic | |||
|---|---|---|---|
| trad. (興蕖) | 興 | 蕖 | |
| simp. (兴蕖) | 兴 | 蕖 | |
Etymology
Phonetic loan from Pali hingu, Sanskrit हिङ्गु (hiṅgu) into Middle Chinese [early 5th century]. Doublet of 形虞 (xíngyú).
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: xīngqú
- Zhuyin: ㄒㄧㄥ ㄑㄩˊ
- Tongyong Pinyin: singcyú
- Wade–Giles: hsing1-chʻü2
- Yale: syīng-chyú
- Gwoyeu Romatzyh: shingchyu
- Palladius: синцюй (sincjuj)
- Sinological IPA (key): /ɕiŋ⁵⁵ t͡ɕʰy³⁵/
- (Standard Chinese)+
- Middle Chinese: xing gjo
Noun
興蕖
- synonym of 形虞 (xíngyú, “asafoetida”)