酌む
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 酌 |
| く Grade: S |
| kun'yomi |
Etymology
Likely the same word as 汲む (kumu, “to pour”) and 斟む (kumu, “to consider people's feelings”).
Pronunciation
Verb
酌む • (kumu) transitive godan (stem 酌み (kumi), past 酌んだ (kunda))
Conjugation
Conjugation of "酌む" (See Appendix:Japanese verbs)
| Katsuyōkei ("stem forms") | |||
|---|---|---|---|
| Mizenkei ("imperfective") | 酌ま | くま | kuma |
| Ren’yōkei ("continuative") | 酌み | くみ | kumi |
| Shūshikei ("terminal") | 酌む | くむ | kumu |
| Rentaikei ("attributive") | 酌む | くむ | kumu |
| Kateikei ("hypothetical") | 酌め | くめ | kume |
| Meireikei ("imperative") | 酌め | くめ | kume |
| Key constructions | |||
| Passive | 酌まれる | くまれる | kumareru |
| Causative | 酌ませる 酌ます |
くませる くます |
kumaseru kumasu |
| Potential | 酌める | くめる | kumeru |
| Volitional | 酌もう | くもう | kumō |
| Negative | 酌まない | くまない | kumanai |
| Negative continuative | 酌まず | くまず | kumazu |
| Formal | 酌みます | くみます | kumimasu |
| Perfective | 酌んだ | くんだ | kunda |
| Conjunctive | 酌んで | くんで | kunde |
| Hypothetical conditional | 酌めば | くめば | kumeba |