𐭱𐭲𐭥𐭣𐭠𐭫

Middle Persian

Etymology

From Old Persian *xšaθradārah, from 𐎧𐏁𐏂𐎶 (x-š-ç-m /⁠xšaçam⁠/, realm, province, kingdom) +‎ 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎫𐎡𐎹 (d-a-r-y-t-i-y /⁠dārayatiy⁠/, to hold). Equivalent of 𐭱𐭲𐭥𐭩 (štʿy /⁠šahr⁠/, land, country) +‎ -𐭣𐭠𐭫 (-dʾl /⁠-yār⁠/, to hold)

Proper noun

𐭱𐭲𐭥𐭣𐭠𐭫 • (štʿdʾl /šahrδār/ or /šahriyār/) (Inscriptional Pahlavi)

  1. landholder
  2. prince, king

Descendants

  • Persian: شهریار (šahryâr)
    • Arabic: شهريار (šahryār)
    • Azerbaijani: Şəhriyar
    • Bengali: শাহরিয়ার (śahriẏar)
    • Hindustani:
      Hindi: शहरयार (śaharyār)
      Urdu: شہریار (śahryār)
    • Gujarati: શહરયાર (śaharyār)
    • Odia: ଶାହାରିୟର (śāhāriyara)
    • Punjabi: ਸ਼ਹਿਰਯਾਰ (śahiryār), شہریار (śahryār)
    • English: Shahryar, Shahriar
    • Russian: Шахрияр (Šaxrijar)