Prakrit
Etymology
Inherited from Sanskrit गूथ (gūtha).
Noun
𑀕𑀽𑀳 (gūha) n (Devanagari गूह)
- faeces, dung
Descendants
- Central:
- Sauraseni Prakrit:
- Hindustani:
- Hindi: गुह (guh), गू (gū), गूह (gūh)
- Urdu: گوہ (gūh), گو (gū)
- Eastern:
- Magadhi Prakrit:
- Assamese: গু (gu)
- Bengali: গু (gu)
- Bihari:
- Odia: ଗୁହ (guha), ଘୁଅ (ghua), ଗୁ (gu), ଗଅ (gaa), ଗଇ (gai)
- Sylheti: ꠉꠥ (gu)
- Northern:
- Northwestern:
- Paisaci Prakrit:
- Takka Apabhramsa:
- Saraiki: گُھوں (ghūṉ), گُوں (gūṉ)
- Punjabi: gū̃h
- Gurmukhi script: ਗੂੰਹ
- Shahmukhi script: گُون٘ہہ
- Vracada Apabhramsa:
- Sindhi: gū̃hu
- Arabic script: گُوڻهُ
- Devanagari script: गूंहु
- Jadgali: [script needed] (gū)
- Kachchi: ગૂ (gū)
- Southern:
- Helu Prakrit:
- Dhivehi: ގުއި (gui), ގޫ (gū)
- Sinhalese: ගූ (gū)
- Maharastri Prakrit:
- Konkani: gū
- Devanagari script: गू
- Kannada script: ಗೂ
- Latin script: gu
- Marathi: गू (gū)
- Western:
Further reading
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “gūtha”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
- Sheth, Hargovind Das T[rikamcand] (1923–1928) “गूह”, in पाइअ-सद्द-महण्णवो [pāia-sadda-mahaṇṇavo, Ocean of Prakrit words] (in Hindi), Calcutta: [Published by the Author].