-φωνος
Ancient Greek
Etymology
From
φωνή
(
phōnḗ
)
+
-ος
(
-os
)
.
Suffix
-φωνος
• (
-phōnos
)
m
or
f
(
neuter
-φωνον
)
;
second declension
sounding
Derived terms
Ancient Greek terms suffixed with -φωνος
ἀντίφωνος
ἄφωνος
ὁμόφωνος
σύμφωνος
χαλκεόφωνος
χαλκόφωνος
Descendants
Descendants
→
Catalan:
-fon
→
Dutch:
-foon
→
English:
-phone
,
-phonic
French:
-phone
Galician:
-fono
→
German:
-phon
Italian:
-fono
→
Malay:
-fon
→
Norwegian:
-fon
→
Polish:
-fon
Portuguese:
-fono
Spanish:
-fono