φωνή

Ancient Greek

Alternative forms

  • φωνά (phōná) — Doric

Etymology

    From Proto-Hellenic *pʰōnā́, from Proto-Indo-European *bʰoh₂-néh₂, from *bʰeh₂- (“to speak”) (whence φημί (phēmí, “to say, speak”)).[1]

    Pronunciation

     

    Noun

    φωνή • (phōnḗ) f (genitive φωνῆς); first declension

    1. sound
    2. usually of the human voice: voice, cry, yell
    3. the voice or cry of animals
    4. any articulate sound (especially vowels)
    5. speech, discourse
    6. language

    Inflection

    First declension of ἡ φωνή; τῆς φωνῆς (Attic)
    Case / # Singular Dual Plural
    Nominative ἡ φωνή
    hē phōnḗ     		τὼ φωνᾱ́
    tṑ phōnā́     		αἱ φωναί
    hai phōnaí
    Genitive τῆς φωνῆς
    tês phōnês     		τοῖν φωναῖν
    toîn phōnaîn     		τῶν φωνῶν
    tôn phōnôn
    Dative τῇ φωνῇ
    tēî phōnēî     		τοῖν φωναῖν
    toîn phōnaîn     		ταῖς φωναῖς
    taîs phōnaîs
    Accusative τὴν φωνήν
    tḕn phōnḗn     		τὼ φωνᾱ́
    tṑ phōnā́     		τᾱ̀ς φωνᾱ́ς
    tā̀s phōnā́s
    Vocative φωνή
    phōnḗ     		φωνᾱ́
    phōnā́     		φωναί
    phōnaí
    Notes:
    • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

    Derived terms

    Descendants

    • → Catalan: fon
    • Greek: φωνή (foní)
    • → English: -phone
    • Italiot Greek: fonì

    References

    1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “φωνή”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1601-2

    Further reading

    Greek

    Etymology

    From Ancient Greek φωνή (phōnḗ), from Proto-Hellenic *pʰōnā́, from Proto-Indo-European *bʰoh₂-néh₂, from *bʰeh₂- (“to speak”).

    Pronunciation

    • IPA(key): /foˈni/
    • Hyphenation: φω‧νή

    Noun

    φωνή • (foní) f (plural φωνές)

    1. voice, sound
    2. (music) voice, note
    3. (grammar, linguistics) voice
      ενεργητική φωνή ― energitikí foní ― active voice
      παθητική φωνή ― pathitikí foní ― passive voice
      μέση φωνή ― mési foní ― middle voice
      μεσοπαθητική φωνή ― mesopathitikí foní ― mediopassive voice

    Declension

    Declension of φωνή
    singular plural
    nominative φωνή (foní) φωνές (fonés)
    genitive φωνής (fonís) φωνών (fonón)
    accusative φωνή (foní) φωνές (fonés)
    vocative φωνή (foní) φωνές (fonés)

    Derived terms

    Derived terms

    see:
    • -φωνία (-fonía)
    • φωνο- (fono-)
    • -φωνος (-fonos)
    • αγριοφωνάρα f (agriofonára, “angry shout”)
    • αλλόφωνο n (allófono, “allophone”) (phonology)
    • αναφώνημα n (anafónima, “loud cry”)
    • αναφώνηση f (anafónisi, “loud cry”)
    • αναφωνώ (anafonó, “exclaim, cry”)
    • αντιφώνηση f (antifónisi, “response to an address”)
    • αντιφωνία f (antifonía, “antiphony”) (music, byzantine)
    • αντιφωνώ (antifonó, “respond to an address”)
    • απομαγνητοφώνηση f (apomagnitofónisi, “transcription”)
    • απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “transcribe”)
    • αποφώνηση f (apofónisi, “closing words”)
    • ασυμφώνητος (asymfónitos, “not agreed, unnegotiated”)
    • ασυμφωνία f (asymfonía, “lack of agreement”)
    • ασύμφωνος (asýmfonos, “disagreeing”)
    • αφωνία f (afonía, “aphonia”) (medicine)
    • αφωνόληκτος (afonóliktos, “ending in vowel”) (grammar, phonology)
    • άφωνος (áfonos, “speechless”)
    • βαθύφωνος (vathýfonos, “bass”) (music)
    • βροντοφωνάζω (vrontofonázo)
    • γαϊδουροφωνάρα f (gaïdourofonára)
    • γραμμόφωνο n (grammófono, “gramophone”)
    • διαφωνία f (diafonía, “disagreement”)
    • διαφωνώ (diafonó, “disagree”)
    • διφωνία f (difonía) (music)
    • δίφωνος (dífonos) (music)
    • εκφώνημα n (ekfónima) (linguistics)
    • εκφώνηση f (ekfónisi)
    • εκφωνητής m (ekfonitís, “broadcaster”), εκφωνήτρια f (ekfonítria)
    • εκφωνώ (ekfonó, “deliver speech”)
    • επιφώνημα n (epifónima, “interjection; exclamation”)
    • επιφωνηματικός (epifonimatikós)
    • επιφώνηση f (epifónisi)
    • ευφωνία f (effonía, “euphony”)
    • ευφωνικός (effonikós, “euphonic”) (grammar, phonology)
    • ηλεκτρόφωνο n (ilektrófono, “electrophone”)
    • ημίφωνο n (imífono, “semivowel”) (phonology)
    • ημιφωνοποίηση f (imifonopoíisi) (linguistics)
    • θυροτηλέφωνο n (thyrotiléfono, “entryphone”)
    • ιδιόφωνος (idiófonos, “idiophone”) (musical instruments)
    • κακοφωνία f (kakofonía, “cacophony”)
    • καλλιφωνία f (kallifonía)
    • καρτοτηλέφωνο (kartotiléfono, “payphone”)
    • κασετόφωνο n (kasetófono, “tape recorder”)
    • μαγνητοφώνηση f (magnitofónisi, “tape recording”)
    • μαγνητόφωνο n (magnitófono, “tape recorder”)
    • μαγνητοφωνώ (magnitofonó, “record on tape”)
    • μεγαλόφωνος (megalófonos, “with loud voice”)
    • μεγάφωνο n (megáfono, “loudspeaker”)
    • μεσοσυμφωνικός (mesosymfonikós, “interconsonantal”) (phonology)
    • μεσοφωνηεντικός (mesofonientikós, “intervocalic”) (phonology)
    • μεσόφωνος (mesófonos, “mezzo-soprano”) (music)
    • μικροφωνίζω (mikrofonízo)
    • μικροφωνικός (mikrofonikós)
    • μικροφωνισμός (mikrofonismós)
    • μικρόφωνο n (mikrófono, “microphone”)
    • μισόφωνο n (misófono, “semivowel”) (phonology)
    • μονοφωνία f (monofonía, “monophony”) (music)
    • μονοφωνικός (monofonikós, “monophonic”)
    • μονόφωνος (monófonos, “one-voice, monophonic”) (music)
    • μορφοφωνολογία f (morfofonología, “morphophonology”) (linguistics)
    • μορφοφωνολογικός (morfofonologikós) (linguistics)
    • ναυλοσύμφωνο n (navlosýmfono) (shipping)
    • ξεφωνητό n (xefonitó, “scream”)
    • ξεφωνίζω (xefonízo, “scream”)
    • ξεφωνώ (xefonó)
    • ξυλόφωνο n (xylófono, “xylophone”) (musical instruments)
    • ομοφωνία f (omofonía, “unanimity; homophony”) (music)
    • ομόφωνος (omófonos, “unanimous”)
    • οξύφωνος (oxýfonos)
    • ορθοφωνία f (orthofonía)
    • ουρανισκόφωνος (ouraniskófonos)
    • παραφωνία f (parafonía, “dissonance”)
    • παράφωνος (paráfonos, “out of tune”)
    • παραφωνώ (parafonó)
    • πολυφωνία f (polyfonía, “polyphony”)
    • πολυφωνικός (polyfonikós, “polyphonic”)
    • πολύφωνος (polýfonos, “polyphonic”)
    • προικοσύμφωνο n (proikosýmfono, “dowry contract”)
    • προσύμφωνο n (prosýmfono, “preliminary contract”)
    • προσυμφωνώ (prosymfonó, “agree beforehand”)
    • προσφώνηση f (prosfónisi, “address”)
    • προσφωνώ (prosfonó, “address -speech-”)
    • ραδιογραμμόφωνο n (radiogrammófono)
    • ραδιοκασετόφωνο n (radiokasetófono)
    • ραδιομαγνητόφωνο n (radiomagnitófono)
    • ραδιοτηλεφώνημα n (radiotilefónima)
    • ραδιοτηλεφωνία f (radiotilefonía, “radiotelephony”)
    • ραδιοτηλεφωνικός (radiotilefonikós)
    • ραδιοτηλέφωνο n (radiotiléfono)
    • ραδιοφωνία f (radiofonía)
    • ραδιοφωνικός (radiofonikós)
    • ραδιόφωνο n (radiófono, “radio”)
    • σαξοφωνίστας (saxofonístas, “saxophone player”)
    • σαξόφωνο n (saxófono, “saxophone”)
    • στερεοφωνία f (stereofonía, “stereophony”)
    • στερεοφωνικός (stereofonikós, “stereophonic”)
    • συμφωνηθείς (symfonitheís, participle)
    • συμφωνημένος (symfoniménos, “agreed”, participle)
    • συμφωνητικό n (symfonitikó, “contract”)
    • συμφωνία f (symfonía, “agreement; symphony”)
    • συμφωνικός (symfonikós, “consonantal; symphonic”)
    • σύμφωνο n (sýmfono, “consonant; contract”)
    • συμφωνόληκτος (symfonóliktos) (grammar, phonology)
    • συμφωνοποίηση (symfonopoíisi) (phonology)
    • σύμφωνος (sýmfonos, “agreeing”)
    • συμφωνώ (symfonó, “agree”)
    • συμφωνών (symfonón, “one who agrees”, participle)
    • συνεκφώνηση f (synekfónisi, “uttering together, liaison”) (grammar, phonology)
    • συνεκφωνώ (synekfonó, “utter together”)
    • ταυτοφωνία f (taftofonía, “tautophony”)
    • τετραφωνία f (tetrafonía, “tetraphony”)
    • τετράφωνος (tetráfonos, “four-voice”)
    • τηλεφωνείο n (tilefoneío)
    • τηλεφώνημα n (tilefónima, “phone call”)
    • τηλεφωνητής m (tilefonitís, “telephonist, operator”), τηλεφωνήτρια f (tilefonítria)
    • τηλεφωνία f (tilefonía, “telephony”)
    • τηλεφωνικός (tilefonikós)
    • τηλέφωνο n (tiléfono, “telephone”)
    • τηλεφωνώ (tilefonó, “phone”), τηλεφωνάω (tilefonáo)
    • τριφωνία f (trifonía) (music)
    • τρίφωνος (trífonos, “three-voice”)
    • υψίφωνος (ypsífonos, “soprano”) (music)
    • φερέφωνο n (feréfono, “mouthpiece”) (derogatory)
    • φώναγμα n (fónagma, “shouting”)
    • φωνάζω (fonázo, “shout”)
    • φωνακλάδικος (fonakládikos)
    • φωνακλάς m (fonaklás, “loudmouth”), φωνακλού f (fonakloú, “loudmouth”)
    • φωνασκία f (fonaskía, “bawl”)
    • φωνασκώ (fonaskó, “bawl”)
    • φωναχτός (fonachtós)
    • φωνήεν n (foníen, “vowel”)
    • φωνηεντικός (fonientikós, “vowel related”, adjective)
    • φωνηεντισμός m (fonientismós, “vocalisation”)
    • φωνηεντόληκτος (fonientóliktos, “thematic”, adjective)
    • φώνημα n (fónima, “phoneme”) (phonology)
    • φωνηματική f (fonimatikí, “phonemics”)
    • φωνηματικός (fonimatikós, “phonemic”)
    • φωνημική f (fonimikí, “phonemics”) (phonology)
    • φωνημικός (fonimikós, “phonemic”)
    • φωνητική f (fonitikí, “phonetics”)
    • φωνητικό αλφάβητο n (fonitikó alfávito, “phonetic alphabet”)
    • φωνητικός (fonitikós, “vocal”)
    • φωνιατρική f (foniatrikí) (medicine)
    • φωνόγραφος m (fonógrafos, “phonograph”)
    • φωνολήπτης m (fonolíptis)
    • φωνοληψία f (fonolipsía)
    • φωνολογία f (fonología, “phonology”) (phonology)
    • φωνολογικός (fonologikós, “phonological”)
    • φωνομετρία f (fonometría, “phonometry”)
    • φωνόμετρο n (fonómetro, “phonometer”)
    • φωνομοντάζ n (fonomontáz, “phonomontage”)
    • φωνούμενος (fonoúmenos, participle)
    • χαμηλόφωνος (chamilófonos, “with low voice”)

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.