τηλέφωνο
Greek
Etymology
Borrowed from English telephone or French téléphone, ultimately coined from Greek elements; by surface analysis, τηλε- (tile-) + φωνή (foní) + -ον (-on).[1]
Noun
τηλέφωνο • (tiléfono) n (plural τηλέφωνα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τηλέφωνο (tiléfono) | τηλέφωνα (tiléfona) |
| genitive | τηλεφώνου (tilefónou) τηλέφωνου (tiléfonou) |
τηλεφώνων (tilefónon) τηλέφωνων (tiléfonon) |
| accusative | τηλέφωνο (tiléfono) | τηλέφωνα (tiléfona) |
| vocative | τηλέφωνο (tiléfono) | τηλέφωνα (tiléfona) |
Derived terms
- θυροτηλέφωνο n (thyrotiléfono)
- καρτοτηλέφωνο n (kartotiléfono)
- ραδιοτηλέφωνο n (radiotiléfono)
Related terms
- τηλεφωνώ (tilefonó, “to telephone”)
- τηλεφώνημα n (tilefónima, “telephone call”)
- τηλεφωνητής m (tilefonitís, “telephonist, telegraphist”)
- τηλεφωνήτρια m (tilefonítria, “telephonist, telegraphist”)
References
- ^ τηλέφωνο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
- τηλέφωνο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el