Aemilia
Latin
Etymology
The feminine form of the Roman gens name Aemilius.
Pronunciation
(Classical Latin) IPA(key): [ae̯ˈmɪ.li.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eˈmiː.li.a]
Proper noun
Aemilia f (genitive Aemiliae, masculine Aemilius); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Aemilia | Aemiliae |
| genitive | Aemiliae | Aemiliārum |
| dative | Aemiliae | Aemiliīs |
| accusative | Aemiliam | Aemiliās |
| ablative | Aemiliā | Aemiliīs |
| vocative | Aemilia | Aemiliae |
Derived terms
- Aemiliāna
Descendants
- → Ancient Greek: Αἰμιλία (Aimilía)
- Greek: Αιμιλία (Aimilía)
- → Bulgarian: Еми́лия (Emílija)
- → Danish: Emilie
- → English: Emily
- → Esperanto: Emilio
- → Finnish: Emilia
- French: Émilie
- → German: Emilie
- Italian: Emilia
- → Norwegian: Emilie
- → Polish: Emilia
- Romanian: Emilia
- → Russian: Эми́лия (Emílija)
- Spanish: Emilia
- → Swedish: Emilia