Aquilius
Latin
Alternative forms
- Aquillius
Etymology
From aquila (“eagle”) + -ius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈkʷɪ.li.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈkʷiː.li.us]
Proper noun
Aquilius m sg (genitive Aquiliī or Aquilī); second declension
- a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
- Gaius Aquillius Tuscus, a Roman consul
- Gaius Aquillius Florus, a Roman consul
Declension
Second-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Aquilius |
| genitive | Aquiliī Aquilī1 |
| dative | Aquiliō |
| accusative | Aquilium |
| ablative | Aquiliō |
| vocative | Aquilī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
- Aquilia
- Aquiliānus
Adjective
Aquilius (feminine Aquilia, neuter Aquilium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the gens Aquilia.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Aquilius | Aquilia | Aquilium | Aquiliī | Aquiliae | Aquilia | |
| genitive | Aquiliī | Aquiliae | Aquiliī | Aquiliōrum | Aquiliārum | Aquiliōrum | |
| dative | Aquiliō | Aquiliae | Aquiliō | Aquiliīs | |||
| accusative | Aquilium | Aquiliam | Aquilium | Aquiliōs | Aquiliās | Aquilia | |
| ablative | Aquiliō | Aquiliā | Aquiliō | Aquiliīs | |||
| vocative | Aquilie | Aquilia | Aquilium | Aquiliī | Aquiliae | Aquilia | |
References
- “Aquilius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Aquilius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.