Turkish
Etymology
From Atatürk (“Mustafa Kemal Atatürk”) + -çü (“-er, -ist”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɑ.tɑ.tyrc.tʃy/
Noun
Atatürkçü
- One that believes in or follows the ideals of Mustafa Kemal Atatürk
Declension
Declension of Atatürkçü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
Atatürkçü
|
Atatürkçüler
|
| definite accusative
|
Atatürkçüyü
|
Atatürkçüleri
|
| dative
|
Atatürkçüye
|
Atatürkçülere
|
| locative
|
Atatürkçüde
|
Atatürkçülerde
|
| ablative
|
Atatürkçüden
|
Atatürkçülerden
|
| genitive
|
Atatürkçünün
|
Atatürkçülerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Atatürkçüyüm
|
Atatürkçülerim
|
| 2nd singular
|
Atatürkçüsün
|
Atatürkçülersin
|
| 3rd singular
|
Atatürkçü Atatürkçüdür
|
Atatürkçüler Atatürkçülerdir
|
| 1st plural
|
Atatürkçüyüz
|
Atatürkçüleriz
|
| 2nd plural
|
Atatürkçüsünüz
|
Atatürkçülersiniz
|
| 3rd plural
|
Atatürkçüler
|
Atatürkçülerdir
|
|
Derived terms