Atatürkçülük
Turkish
Etymology
From Atatürkçü (“Kemalist”) + -lük (“-ness,-ship”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɑ.tɑ.tyɾc.tʃy.lyc/
Noun
Atatürkçülük
Declension
| singular | |
|---|---|
| nominative | Atatürkçülük |
| accusative | Atatürkçülüğü |
| dative | Atatürkçülüğe |
| locative | Atatürkçülükte |
| ablative | Atatürkçülükten |
| genitive | Atatürkçülüğün |