Bandspitze
German
Etymology
From Band (“tape”) + Spitze (“lace”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbantˌʃpɪtsə]
- Hyphenation: Band‧spit‧ze
Noun
Bandspitze f (genitive Bandspitze, plural Bandspitzen)
Declension
Declension of Bandspitze [feminine]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Bandspitze | die | Bandspitzen |
genitive | einer | der | Bandspitze | der | Bandspitzen |
dative | einer | der | Bandspitze | den | Bandspitzen |
accusative | eine | die | Bandspitze | die | Bandspitzen |
Hypernyms
- Spitze (“lace”)
Coordinate terms
- Bohrspitze, Brüsseler Spitze, Flechtspitze, Gimpenspitze, Klöppelspitze, Lochspitze, Luftspitze, Mailänder Spitze, Mechelner Spitze, Nadelspitze, Occhispitze, Plauener Spitze, Ragusaspitze, Russische Spitze, Tüllspitze, Venezianische Spitze
Related terms
- Bandmaß, Bandsalat, Gummiband
- Spitzenarbeit, Spitzenkragen, Spitzenstoff
- Landspitze, Bergspitze, Messerspitze