belgicus
Latin
Alternative forms
Etymology
Belga m (“member of the Belgae”) or Belgae (“Belgae”) + -icus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈbɛɫ.ɡɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈbɛl̠ʲ.d͡ʒi.kus]
Adjective
belgicus (feminine belgica, neuter belgicum); first/second-declension adjective (sometimes capitalised)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | belgicus | belgica | belgicum | belgicī | belgicae | belgica | |
| genitive | belgicī | belgicae | belgicī | belgicōrum | belgicārum | belgicōrum | |
| dative | belgicō | belgicae | belgicō | belgicīs | |||
| accusative | belgicum | belgicam | belgicum | belgicōs | belgicās | belgica | |
| ablative | belgicō | belgicā | belgicō | belgicīs | |||
| vocative | belgice | belgica | belgicum | belgicī | belgicae | belgica | |