Berglaren

Dutch

Etymology

First attested as Berchlaer in 1635. Compound of berg (hill, elevated place) and laar (intensively cultivated forest).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɛrxˌlaː.rə(n)/
  • Hyphenation: Berg‧la‧ren

Proper noun

Berglaren n

  1. a neighbourhood of Gemert-Bakel, North Brabant, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN