Bobrownik
See also: bobrownik
Polish
Etymology
From bobrownik (“beaver hunter; beaver breeder”).
- (village): calque of Old Prussian *Bebriniks or *Beb(i)rniks, from the surname of the owner.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bɔˈbrɔv.ɲik/
- Rhymes: -ɔvɲik
- Syllabification: Bo‧brow‧nik
- Homophone: bobrownik
Proper noun
Bobrownik m pers
- a male surname
Declension
Declension of Bobrownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Bobrownik | Bobrownikowie |
| genitive | Bobrownika | Bobrowników |
| dative | Bobrownikowi | Bobrownikom |
| accusative | Bobrownika | Bobrowników |
| instrumental | Bobrownikiem | Bobrownikami |
| locative | Bobrowniku | Bobrownikach |
| vocative | Bobrowniku | Bobrownikowie |
Proper noun
Bobrownik f (indeclinable)
- a female surname
Proper noun
Bobrownik m inan (related adjective bobrownicki)
Declension
Declension of Bobrownik
| singular | |
|---|---|
| nominative | Bobrownik |
| genitive | Bobrownika |
| dative | Bobrownikowi |
| accusative | Bobrownik |
| instrumental | Bobrownikiem |
| locative | Bobrowniku |
| vocative | Bobrowniku |
Derived terms
References
- ^ Kazimierz Rymut, Urszula Bijak, Barbara Czopek-Kopciuch, editors (1996), “Bobrownik”, in Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany (in Polish), volume 1, Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, →ISBN, page 280