Calatinus

Latin

Etymology

From Cālātia +‎ -īnus.

Pronunciation

Proper noun

Cālātīnus m sg (genitive Cālātīnī); second declension

  1. A Roman cognomen — famously held by:
    1. Aulus Atilius Calatinus, a Roman general

Declension

Second-declension noun, singular only.

singular
nominative Cālātīnus
genitive Cālātīnī
dative Cālātīnō
accusative Cālātīnum
ablative Cālātīnō
vocative Cālātīne

References

  • Calatinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.