Cihan

See also: cihan

Turkish

Etymology

From Persian جهان (jahân, world, universe).

Pronunciation

  • IPA(key): /d͡ʒiˈhan/

Proper noun

Cihan

  1. a male given name from Persian

Declension

Declension of Cihan
singular plural
nominative Cihan Cihanlar
accusative Cihan'ı Cihanları
dative Cihan'a Cihanlara
locative Cihan'da Cihanlarda
ablative Cihan'dan Cihanlardan
genitive Cihan'ın Cihanların
Possessive forms of Cihan
singular plural
benim (my) Cihan'ım Cihanlarım
Cihan'larım
senin (your) Cihan'ın Cihanların
Cihan'ların
onun (his/her/its) Cihan'ı Cihanları
Cihan'ları
bizim (our) Cihan'ımız Cihanlarımız
Cihan'larımız
sizin (your) Cihan'ınız Cihanlarınız
Cihan'larınız
onların (their) Cihan'ı
Cihanları
Cihan'ları
Cihanları
Cihan'ları