Denunziantin
German
Etymology
Denunziant + -in
Pronunciation
- IPA(key): /denʊnˈtsi̯antɪn/
Audio: (file) - Hyphenation: De‧nun‧zi‧an‧tin
Noun
Denunziantin f (genitive Denunziantin, plural Denunziantinnen, masculine Denunziant)
- informer (female) (Someone who denounces or informs against a person.)
Declension
Declension of Denunziantin [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Denunziantin | die | Denunziantinnen |
| genitive | einer | der | Denunziantin | der | Denunziantinnen |
| dative | einer | der | Denunziantin | den | Denunziantinnen |
| accusative | eine | die | Denunziantin | die | Denunziantinnen |
Further reading
- “Denunziantin” in Duden online