Durağan

See also: durağan

Turkish

Etymology

From dur- (to stop, to halt, to stand still) +‎ -ağan.

Pronunciation

  • IPA(key): /duˈɾaːan/
  • Hyphenation: Du‧ra‧ğan

Proper noun

Durağan

  1. a town and district of Sinop Province, Turkey

Declension

Declension of Durağan
singular plural
nominative Durağan Durağanlar
accusative Durağan'ı Durağanları
dative Durağan'a Durağanlara
locative Durağan'da Durağanlarda
ablative Durağan'dan Durağanlardan
genitive Durağan'ın Durağanların
Possessive forms of Durağan
singular plural
benim (my) Durağan'ım Durağanlarım
Durağan'larım
senin (your) Durağan'ın Durağanların
Durağan'ların
onun (his/her/its) Durağan'ı Durağanları
Durağan'ları
bizim (our) Durağan'ımız Durağanlarımız
Durağan'larımız
sizin (your) Durağan'ınız Durağanlarınız
Durağan'larınız
onların (their) Durağan'ı
Durağanları
Durağan'ları
Durağanları
Durağan'ları

Derived terms

  • Durağanlı

Further reading

  • Durağan”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu