durağan

See also: Durağan

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish طوره‌غان (durağan), morphologically dur- (“to stop, to halt, to stand still”) +‎ -ağan.

Pronunciation

  • IPA(key): /du.ɾaːˈan/
  • Hyphenation: du‧ra‧ğan

Adjective

durağan

  1. Not moving, stationary, immobile.
  2. (figuratively) Not active, undeveloped.

Declension

Predicative forms of durağan
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) durağanım durağan mıyım?
sen (you are) durağansın durağan mısın?
o (he/she/it is) durağan / durağandır durağan mı?
biz (we are) durağanız durağan mıyız?
siz (you are) durağansınız durağan mısınız?
onlar (they are) durağan(lar) durağan(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) durağandım durağan mıydım?
sen (you were) durağandın durağan mıydın?
o (he/she/it was) durağandı durağan mıydı?
biz (we were) durağandık durağan mıydık?
siz (you were) durağandınız durağan mıydınız?
onlar (they were) durağandılar durağan mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) durağanmışım durağan mıymışım?
sen (you were) durağanmışsın durağan mıymışsın?
o (he/she/it was) durağanmış durağan mıymış?
biz (we were) durağanmışız durağan mıymışız?
siz (you were) durağanmışsınız durağan mıymışsınız?
onlar (they were) durağanmışlar durağan mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) durağansam durağan mıysam?
sen (if you) durağansan durağan mıysan?
o (if he/she/it) durağansa durağan mıysa?
biz (if we) durağansak durağan mıysak?
siz (if you) durağansanız durağan mıysanız?
onlar (if they) durağansalar durağan mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.